سوره 78 | سوره مبارکه النبا | صفحه 582 |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ (1) |
(مردم) از چه خبر مهمي پرسش و گفتگو ميکنند؟ (1) |
عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ (2) |
از خبر بزرگ (قيامت). (2) |
الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ (3) |
که در آن با هم به جدال و اختلاف کلمه برخاستند. (3) |
كَلَّا سَيَعْلَمُونَ (4) |
چنين نيست (که منکران پنداشتهاند) به زودي (به وقت مرگ) خواهند دانست. (4) |
ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ (5) |
و باز چنين نيست (که منکران پنداشتهاند) البته به زودي آگاه ميشوند. (5) |
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا (6) |
آيا ما زمين را مهد آسايش خلق نگردانيديم؟ (6) |
وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا (7) |
و کوهها را عماد و نگهبان آن نساختيم؟ (7) |
وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا (8) |
و شما را جفت (زن و مرد) آفريديم. (8) |
وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا (9) |
و خواب را براي شما مايه (قوم حيات و) استراحت قرار داديم. (9) |
وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا (10) |
و (پرده سياه) شب را ساتر (احوال خلق) گردانيديم. (10) |
وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا (11) |
و روز روشن را براي تحصيل معاش آنان مقرر داشتيم. (11) |
وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا (12) |
و بر فراز شما هفت آسمان محکم بنا کرديم. (12) |
وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا (13) |
و چراغي (چون خورشيد) رخشان بر افروختيم. (13) |
وَأَنْزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا (14) |
و از فشار و تراکم ابرها آب باران فرو ريختيم. (14) |
لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا (15) |
تا بدان آب، دانه و گياه رويانيم. (15) |
وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا (16) |
و باغهاي پر درخت (و انواع ميوهها) پديد آوريم. (16) |
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا (17) |
همانا روز فصل (يعني روز قيامت که در آن فصل خصومتها شود) وعده گاه خلق است. (17) |
يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا (18) |
آن روزي که در صور بدمند (تا مردگان زنده شوند) و فوج فوج (به محشر) در آييد. (18) |
وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ أَبْوَابًا (19) |
و درهاي آسمان به ابواب مختلف گشوده شود (تا هر فوجي از دري شتابند). (19) |
وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا (20) |
و کوهها را به گردش آرند تا به مانند سراب گردد. (20) |
إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا (21) |
همانا دوزخ کمينگاه (کافران و بد کاران) است. (21) |
لِلطَّاغِينَ مَآبًا (22) |
آن دوزخ جايگاه مردم سرکش ستمکار است. (22) |
لَابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا (23) |
که در آن قرنها بمانند (و عذاب کشند). (23) |
لَا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا (24) |
هرگز در آنجا هيچ هوي خنک و شراب (طهور) نياشامند. (24) |
إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا (25) |
مگر آبي پليد و سوزان که حميم و غسّاق جهنم است به آنها دهند. (25) |
جَزَاءً وِفَاقًا (26) |
کيفري که با اعمال آنها موافق است. (26) |
إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا (27) |
زيرا آنها به حقيقت اميد به روز حساب نداشتند. (27) |
وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا (28) |
و آيات ما را سخت تکذيب کردند. (28) |
وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا (29) |
و حال آنکه حساب هر چيزي را ما در کتابي (به احصاء و شماره) رقم کردهايم. (29) |
فَذُوقُوا فَلَنْ نَزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا (30) |
پس بچشيد (کيفر تکذيب و بدکاري را) که هرگز بر شما چيزي جز رنج و عذاب دوزخ نيفزاييم. (30) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |