| سوره 55 | سوره مبارکه الرحمن | صفحه 534 |
|
| فِيهِمَا فَاكِهَةٌ وَنَخْلٌ وَرُمَّانٌ (68) |
| در آن دو بهشت نيز هرگونه ميوه خوش و خرما و انار بسيار است. (68) |
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (69) |
| (الا اي جنّ و انس) کدامين نعمتهاي خدايتان را انکار مي‌کنيد؟ (69) |
| فِيهِنَّ خَيْرَاتٌ حِسَانٌ (70) |
| در آن بهشتها نيکو زنان با حسن و جمال بسيارند. (70) |
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (71) |
| (الا اي جنّ و انس) کدامين نعمتهاي خدايتان را انکار مي‌کنيد؟ (71) |
| حُورٌ مَقْصُورَاتٌ فِي الْخِيَامِ (72) |
| حوراني در سراپرده‌هاي خود (مستور از چشم بيگانگان). (72) |
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (73) |
| (الا اي جنّ و انس) کدامين نعمتهاي خدايتان را انکار مي‌کنيد؟ (73) |
| لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ (74) |
| که پيش از شوهران دست هيچ کس از جن و انس بدان زنان نرسيده است. (74) |
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (75) |
| (الا اي جنّ و انس) کدامين نعمتهاي خدايتان را انکار مي‌کنيد؟ (75) |
| مُتَّكِئِينَ عَلَىٰ رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَعَبْقَرِيٍّ حِسَانٍ (76) |
| در حالتي که بهشتيان (با حور العين) بر رفرف سبز (وجد و عزّت) و بساط زيبا (ي فخر و دولت) تکيه زده‌اند. (76) |
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (77) |
| (الا اي جنّ و انس) کدامين نعمتهاي خدايتان را انکار مي‌کنيد؟ (77) |
| تَبَارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِي الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ (78) |
| بزرگوار و مبارک نام پروردگار توست که خداوند جلال و عزّت و احسان و کرامت است. (78) |
| سوره 56 | سوره مبارکه الواقعة | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ (1) |
| هنگامي که آن واقعه بزرگ (قيامت) واقع مي‌گردد. (1) |
| لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ (2) |
| که در وقوعش هيچ کذب و جاي هيچ شک و ريب نيست. (2) |
| خَافِضَةٌ رَافِعَةٌ (3) |
| آن روز (قومي را به دوزخ) خوار و ذليل کند و (طايفه‌اي را به جنّت) سربلند و رفيع گرداند. (3) |
| إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا (4) |
| آن‌گاه که زمين شديد به حرکت و لرزه در آيد. (4) |
| وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا (5) |
| و کوههاي سخت متلاشي شوند. (5) |
| فَكَانَتْ هَبَاءً مُنْبَثًّا (6) |
| و مانند ذرّات گرد در هوا پراکنده گردند. (6) |
| وَكُنْتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً (7) |
| و شما خلايق بر سه دسته مختلف شويد. (7) |
| فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ (8) |
| گروهي راستان، اصحاب يمين باشند که چقدر حالشان (در بهشت ابد) نيکوست! (8) |
| وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ (9) |
| و گروهي ناراستان، اصحاب شومي و شقاوتند که چقدر روزگارشان (در دوزخ) سخت است. (9) |
| وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ (10) |
| و (طايفه سوم) آنان که (مشتاقانه در ايمان) بر همه پيشي گرفتند و (در اطاعت خدا و رسول) مقام تقدم يافتند. (10) |
| أُولَٰئِكَ الْمُقَرَّبُونَ (11) |
| آنان به حقيقت مقربان درگاهند. (11) |
| فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ (12) |
| آنان در بهشت پرنعمت جاوداني متنعّمند. (12) |
| ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ (13) |
| آنها جمعي بسيار از امم پيشينيان هستند. (13) |
| وَقَلِيلٌ مِنَ الْآخِرِينَ (14) |
| و عدّه قليلي از متأخّران (يا بسياري از مقدّمان امّت محمّد ص و قليلي از مردم آخر زمان اين امّت باشند). (14) |
| عَلَىٰ سُرُرٍ مَوْضُونَةٍ (15) |
| آنان بر سريرهاي زربفت مرصّع به انواع جواهر تکيه زنند. (15) |
| مُتَّكِئِينَ عَلَيْهَا مُتَقَابِلِينَ (16) |
| همه (شادان) با ياران و دوستان رو به روي يکديگر بر آن سريرهاي عزّت مي‌نشينند. (16) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |