سوره 5 | سوره مبارکه المائدة | صفحه 124 |
|
أُحِلَّ لَكُمْ صَيْدُ الْبَحْرِ وَطَعَامُهُ مَتَاعًا لَكُمْ وَلِلسَّيَّارَةِ ۖ وَحُرِّمَ عَلَيْكُمْ صَيْدُ الْبَرِّ مَا دُمْتُمْ حُرُمًا ۗ وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (96) |
صيد دريا و طعام آن براي شما و کاروانيان حلال است، تا (در حال احرام) از آن بهره مند شويد، ولي مادام که محرم هستيد، شکار صحرا براي شما حرام است، و از (نافرماني) خدايي که به سوي او محشور ميشويد، بترسيد! (96) |
۞ جَعَلَ اللَّهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ قِيَامًا لِلنَّاسِ وَالشَّهْرَ الْحَرَامَ وَالْهَدْيَ وَالْقَلَائِدَ ۚ ذَٰلِكَ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَأَنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (97) |
خداوند، کعبه -بيت الحرام- را وسيلهاي براي استواري و سامان بخشيدن به کار مردم قرار داده، و همچنين ماه حرام، و قربانيهاي بينشان، و قربانيهاي نشاندار را، اينگونه احکام (حساب شده و دقيق،) بخاطر آن است که بدانيد خداوند، آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است، ميداند، و خدا به هر چيزي داناست. (97) |
اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ وَأَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (98) |
بدانيد خدا داراي مجازات شديد، و (در عين حال) آمرزنده و مهربان است. (98) |
مَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا تَكْتُمُونَ (99) |
پيامبر وظيفهاي جز رسانيدن پيام (الهي) ندارد، (و مسوول اعمال شما نيست). و خداوند آنچه را آشکار، و آنچه را پنهان ميداريد ميداند. (99) |
قُلْ لَا يَسْتَوِي الْخَبِيثُ وَالطَّيِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبِيثِ ۚ فَاتَّقُوا اللَّهَ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (100) |
بگو: ((هيچگاه) ناپاک و پاک مساوي نيستند، هر چند فزوني ناپاکها، تو را به شگفتي اندازد! از (مخالفت) خدا بپرهيزيد اي صاحبان خرد، شايد رستگار شويد! (100) |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَسْأَلُوا عَنْ أَشْيَاءَ إِنْ تُبْدَ لَكُمْ تَسُؤْكُمْ وَإِنْ تَسْأَلُوا عَنْهَا حِينَ يُنَزَّلُ الْقُرْآنُ تُبْدَ لَكُمْ عَفَا اللَّهُ عَنْهَا ۗ وَاللَّهُ غَفُورٌ حَلِيمٌ (101) |
اي کساني که ايمان آورده ايد! از چيزهايي نپرسيد که اگر براي شما آشکار گردد، شما را ناراحت ميکند! و اگر به هنگام نزول قرآن، از آنها سوال کنيد، براي شما آشکار ميشود، خداوند آنها را بخشيده (و ناديده گرفته) است. و خداوند، آمرزنده و بردبار است. (101) |
قَدْ سَأَلَهَا قَوْمٌ مِنْ قَبْلِكُمْ ثُمَّ أَصْبَحُوا بِهَا كَافِرِينَ (102) |
جمعي از پيشينيان شما، از آن سئوال کردند، و سپس با آن به مخالفت برخاستند. (ممکن است شما هم چنين سرنوشتي پيدا کنيد. ) (102) |
مَا جَعَلَ اللَّهُ مِنْ بَحِيرَةٍ وَلَا سَائِبَةٍ وَلَا وَصِيلَةٍ وَلَا حَامٍ ۙ وَلَٰكِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ ۖ وَأَكْثَرُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ (103) |
خداوند هيچگونه (بحيره) و (سائبه) و (وصيله) و (حام) قرار نداده است [اشاره به چهار نوع از حيوانات اهلي است که در زمان جاهليت، استفاده از آنها را بعللي حرام ميدانستند، و اين بدعت، در اسلام ممنوع شد. ] ولي کساني که کافر شدند، بر خدا دروغ ميبندند، و بيشتر آنها نميفهمند! (103) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |