| سوره 8 | سوره مبارکه الانفال | صفحه 180 |
|
| وَاذْكُرُوا إِذْ أَنْتُمْ قَلِيلٌ مُسْتَضْعَفُونَ فِي الْأَرْضِ تَخَافُونَ أَنْ يَتَخَطَّفَكُمُ النَّاسُ فَآوَاكُمْ وَأَيَّدَكُمْ بِنَصْرِهِ وَرَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (26) |
| و به خاطر بياوريد هنگامي را که شما در روي زمين، گروهي کوچک و اندک و زبون بوديد، آنچنان که ميترسيديد مردم شما را بربايند! ولي او شما را پناه داد، و با ياري خود تقويت کرد، و از روزيهاي پاکيزه بهره مند ساخت، شايد شکر نعمتش را بجا آوريد! (26) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَخُونُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ وَتَخُونُوا أَمَانَاتِكُمْ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ (27) |
| اي کساني که ايمان آورده ايد! به خدا و پيامبر خيانت نکنيد! و (نيز) در امانات خود خيانت روا مداريد، در حالي که ميدانيد (اين کار، گناه بزرگي است)! (27) |
| وَاعْلَمُوا أَنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَأَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ وَأَنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ (28) |
| و بدانيد اموال و اولاد شما، وسيله آزمايش است، و (براي کساني که از عهده امتحان برآيند،) پاداش عظيمي نزد خداست! (28) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ يَجْعَلْ لَكُمْ فُرْقَانًا وَيُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ۗ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ (29) |
| اي کساني که ايمان آورده ايد! اگر از (مخالفت فرمان) خدا بپرهيزيد، براي شما وسيلهاي جهت جدا ساختن حق از باطل قرارميدهد، (روشنبيني خاصي که در پرتو آن، حق را از باطل خواهيد شناخت،) و گناهانتان را ميپوشاند، و شما را ميزمرزد، و خداوند صاحب فضل و بخشش عظيم است! (29) |
| وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ ۚ وَيَمْكُرُونَ وَيَمْكُرُ اللَّهُ ۖ وَاللَّهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ (30) |
| (به خاطر بياور) هنگامي را که کافران نقشه ميکشيدند که تو را به زندان بيفکنند، يا به قتل برسانند، و يا (از مکه) خارج سازند، آنها چاره ميانديشيدند (و نقشه ميکشيدند)، و خداوند هم تدبير ميکرد، و خدا بهترين چاره جويان و تدبيرکنندگان است! (30) |
| وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا قَالُوا قَدْ سَمِعْنَا لَوْ نَشَاءُ لَقُلْنَا مِثْلَ هَٰذَا ۙ إِنْ هَٰذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (31) |
| و هنگامي که آيات ما بر آنها خوانده ميشود، ميگويند: (شنيديم، (چيز مهمي نيست،) ما هم اگر بخواهيم مثل آن را ميگوييم، اينها همان افسانه هاي پيشينيان است!) (ولي دروغ ميگويند، و هرگز مثل آن را نمي آورند. ) (31) |
| وَإِذْ قَالُوا اللَّهُمَّ إِنْ كَانَ هَٰذَا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِنْدِكَ فَأَمْطِرْ عَلَيْنَا حِجَارَةً مِنَ السَّمَاءِ أَوِ ائْتِنَا بِعَذَابٍ أَلِيمٍ (32) |
| و (به خاطر بياور) زماني را که گفتند: (پروردگارا! اگر اين حق است و از طرف توست، باراني از سنگ از آسمان بر ما فرود آر! يا عذاب دردناکي براي ما بفرست!) (32) |
| وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَأَنْتَ فِيهِمْ ۚ وَمَا كَانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ (33) |
| ولي (اي پيامبر!) تا تو در ميان آنها هستي، خداوند آنها را مجازات نخواهد کرد، و (نيز) تا استغفار ميکنند، خدا عذابشان نميکند. (33) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |