سوره 10 | سوره مبارکه يونس | صفحه 210 |
|
وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ ۙ قَالَ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا ائْتِ بِقُرْآنٍ غَيْرِ هَٰذَا أَوْ بَدِّلْهُ ۚ قُلْ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أُبَدِّلَهُ مِنْ تِلْقَاءِ نَفْسِي ۖ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ ۖ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (15) |
و هنگامي که آيات روشن ما بر آنها خوانده ميشود، کساني که ايمان به لقاي ما (و روز رستاخيز) ندارند ميگويند: (قرآني غير از اين بياور، يا آن را تبديل کن! (و آيات نکوهش بتها را بردار)) بگو: (من حق ندارم که از پيش خود آن را تغيير دهم، فقط از چيزي که بر من وحي ميشود، پيروي ميکنم! من اگر پروردگارم را نافرماني کنم، از مجازات روز بزرگ (قيامت) ميترسم!) (15) |
قُلْ لَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا تَلَوْتُهُ عَلَيْكُمْ وَلَا أَدْرَاكُمْ بِهِ ۖ فَقَدْ لَبِثْتُ فِيكُمْ عُمُرًا مِنْ قَبْلِهِ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (16) |
بگو: (اگر خدا ميخواست، من اين آيات را بر شما نميخواندم، و خداوند از آن آگاهتان نميکرد، چه اينکه مدتها پيش از اين، در ميان شما زندگي نمودم، (و هرگز آيهاي نياوردم،) آيا نميفهميد؟!) (16) |
فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الْمُجْرِمُونَ (17) |
چه کسي ستمکارتر است از آن کس که بر خدا دروغ ميبندد، يا آيات او را تکذيب ميکند؟! مسلما مجرمان رستگار نخواهند شد! (17) |
وَيَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَضُرُّهُمْ وَلَا يَنْفَعُهُمْ وَيَقُولُونَ هَٰؤُلَاءِ شُفَعَاؤُنَا عِنْدَ اللَّهِ ۚ قُلْ أَتُنَبِّئُونَ اللَّهَ بِمَا لَا يَعْلَمُ فِي السَّمَاوَاتِ وَلَا فِي الْأَرْضِ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ (18) |
آنها غير از خدا، چيزهايي را ميپرستند که نه به آنان زيان ميرساند، و نه سودي ميبخشد، و ميگويند: (اينها شفيعان ما نزد خدا هستند!) بگو: (آيا خدا را به چيزي خبر ميدهيد که در آسمانها و زمين سراغ ندارد؟!) منزه است او، و برتر است از آن همتاياني که قرار ميدهند! (18) |
وَمَا كَانَ النَّاسُ إِلَّا أُمَّةً وَاحِدَةً فَاخْتَلَفُوا ۚ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ فِيمَا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (19) |
(در آغاز) همه مردم امت واحدي بودند، سپس اختلاف کردند، و اگر فرماني از طرف پروردگارت (درباره عدم مجازات سريع آنان) از قبل صادر نشده بود، در ميان آنها در آنچه اختلاف داشتند داوري ميشد (و سپس همگي به مجازات ميرسيدند). (19) |
وَيَقُولُونَ لَوْلَا أُنْزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِنْ رَبِّهِ ۖ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَيْبُ لِلَّهِ فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ (20) |
ميگويند: (چرا معجزهاي از پروردگارش بر او نازل نميشود؟!) بگو: (غيب (و معجزات) تنها براي خدا (و به فرمان او) است! شما در انتظار باشيد، من هم با شما در انتظارم! (شما در انتظار معجزات بهانهجويانه باشيد، و من هم در انتظار مجازات شما!)) (20) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |