سوره 11 | سوره مبارکه هود | صفحه 223 |
|
أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ ۖ قُلْ فَأْتُوا بِعَشْرِ سُوَرٍ مِثْلِهِ مُفْتَرَيَاتٍ وَادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (13) |
آنها ميگويند: (او به دروغ اين (قرآن) را (به خدا) نسبت داده (و ساختگي است)!) بگو: (اگر راست ميگوييد، شما هم ده سوره ساختگي همانند اين قرآن بياوريد، و تمام کساني را که ميتوانيد -غير از خدا- (براي اين کار) دعوت کنيد!) (13) |
فَإِلَّمْ يَسْتَجِيبُوا لَكُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّمَا أُنْزِلَ بِعِلْمِ اللَّهِ وَأَنْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ فَهَلْ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ (14) |
و اگر آنها دعوت شما را نپذيرفتند، بدانيد (قرآن) تنها با علم الهي نازل شده، و هيچ معبودي جز او نيست! آيا با اين حال، تسليم ميشويد؟ (14) |
مَنْ كَانَ يُرِيدُ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَزِينَتَهَا نُوَفِّ إِلَيْهِمْ أَعْمَالَهُمْ فِيهَا وَهُمْ فِيهَا لَا يُبْخَسُونَ (15) |
کساني که زندگي دنيا و زينت آن را بخواهند، (نتيجه) اعمالشان را در همين دنيا بطور کامل به آنها ميدهيم، و چيزي کم و کاست از آنها نخواهد شد! (15) |
أُولَٰئِكَ الَّذِينَ لَيْسَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ إِلَّا النَّارُ ۖ وَحَبِطَ مَا صَنَعُوا فِيهَا وَبَاطِلٌ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (16) |
(ولي) آنها در آخرت، جز آتش، (سهمي) نخواهند داشت، و آنچه را در دنيا (براي غير خدا) انجام دادند، بر باد ميرود، و آنچه را عمل ميکردند، باطل و بياثر ميشود! (16) |
أَفَمَنْ كَانَ عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ وَيَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِنْهُ وَمِنْ قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسَىٰ إِمَامًا وَرَحْمَةً ۚ أُولَٰئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ ۚ وَمَنْ يَكْفُرْ بِهِ مِنَ الْأَحْزَابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ ۚ فَلَا تَكُ فِي مِرْيَةٍ مِنْهُ ۚ إِنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يُؤْمِنُونَ (17) |
آيا آن کس که دليل آشکاري از پروردگار خويش دارد، و بدنبال آن، شاهدي از سوي او ميباشد، و پيش از آن، کتاب موسي که پيشوا و رحمت بود (گواهي بر آن ميدهد، همچون کسي است که چنين نباشد)؟! آنها [= حقطلبان و حقيقتجويان] به او (که داراي اين ويژگيهاست،) ايمان مي آورند! و هر کس از گروه هاي مختلف به او کافر شود، آتش وعدهگاه اوست! پس، ترديدي در آن نداشته باش که آن حق است از پروردگارت! ولي بيشتر مردم ايمان نمي آورند! (17) |
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا ۚ أُولَٰئِكَ يُعْرَضُونَ عَلَىٰ رَبِّهِمْ وَيَقُولُ الْأَشْهَادُ هَٰؤُلَاءِ الَّذِينَ كَذَبُوا عَلَىٰ رَبِّهِمْ ۚ أَلَا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ (18) |
چه کسي ستمکارتر است از کساني که بر خدا افترا ميبندند؟! آنان (روز رستاخيز) بر پروردگارشان عرضه ميشوند، در حالي که شاهدان [= پيامبران و فرشتگان] ميگويند: (اينها همانها هستند که به پروردگارشان دروغ بستند! اي لعنت خدا بر ظالمان باد!) (18) |
الَّذِينَ يَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا وَهُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ (19) |
همانها که (مردم را) از راه خدا بازميدارند، و راه حق را کج و معوج نشان ميدهند، و به سراي آخرت کافرند! (19) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |