| سوره 13 | سوره مبارکه الرعد | صفحه 250 |
|
| وَيَسْتَعْجِلُونَكَ بِالسَّيِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ وَقَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمُ الْمَثُلَاتُ ۗ وَإِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍ لِلنَّاسِ عَلَىٰ ظُلْمِهِمْ ۖ وَإِنَّ رَبَّكَ لَشَدِيدُ الْعِقَابِ (6) |
| آنها پيش از حسنه (و رحمت)، از تو تقاضاي شتاب در سيئه (و عذاب) ميکنند، با اينکه پيش از آنها بلاهاي عبرت انگيز نازل شده است! و پروردگار تو نسبت به مردم -با اينکه ظلم ميکنند- داراي مغفرت است، و (در عين حال،) پروردگارت داراي عذاب شديد است! (6) |
| وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْلَا أُنْزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِنْ رَبِّهِ ۗ إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرٌ ۖ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ (7) |
| کساني که کافر شدند ميگويند: (چرا آيه (و معجزهاي) از پروردگارش بر او نازل نشده؟!) تو فقط بيم دهندهاي! و براي هر گروهي هدايت کنندهاي است (،و اينها همه بهانه است، نه براي جستجوي حقيقت)! (7) |
| اللَّهُ يَعْلَمُ مَا تَحْمِلُ كُلُّ أُنْثَىٰ وَمَا تَغِيضُ الْأَرْحَامُ وَمَا تَزْدَادُ ۖ وَكُلُّ شَيْءٍ عِنْدَهُ بِمِقْدَارٍ (8) |
| خدا از جنينهايي که هر (انسان يا حيوان) مادهاي حمل ميکند آگاه است، و نيز از آنچه رحمها کم ميکنند (و پيش از موعد مقرر ميزايند)، و هم از آنچه افزون ميکنند (و بعد از موقع ميزايند)، و هر چيز نزد او مقدار معيني دارد. (8) |
| عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ الْكَبِيرُ الْمُتَعَالِ (9) |
| او از غيب و شهود آگاه، و بزرگ و متعالي است! (9) |
| سَوَاءٌ مِنْكُمْ مَنْ أَسَرَّ الْقَوْلَ وَمَنْ جَهَرَ بِهِ وَمَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّيْلِ وَسَارِبٌ بِالنَّهَارِ (10) |
| براي او يکسان است کساني از شما که پنهاني سخن بگويند، يا آن را آشکار سازند، و کساني که شبانگاه مخفيانه حرکت ميکنند، يا در روشنايي روز. (10) |
| لَهُ مُعَقِّبَاتٌ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ يَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ ۗ وَإِذَا أَرَادَ اللَّهُ بِقَوْمٍ سُوءًا فَلَا مَرَدَّ لَهُ ۚ وَمَا لَهُمْ مِنْ دُونِهِ مِنْ وَالٍ (11) |
| براي انسان، ماموراني است که پي در پي، از پيش رو، و از پشت سرش او را از فرمان خدا [= حوادث غير حتمي] حفظ ميکنند، (اما) خداوند سرنوشت هيچ قوم (و ملتي) را تغيير نميدهد مگر آنکه آنان آنچه را در خودشان است تغيير دهند! و هنگامي که خدا اراده سوئي به قومي (بخاطر اعمالشان) کند، هيچ چيز مانع آن نخواهد شد، و جز خدا، سرپرستي نخواهند داشت! (11) |
| هُوَ الَّذِي يُرِيكُمُ الْبَرْقَ خَوْفًا وَطَمَعًا وَيُنْشِئُ السَّحَابَ الثِّقَالَ (12) |
| او کسي است که برق را به شما نشان ميدهد، که هم مايه ترس است و هم مايه اميد، و ابرهاي سنگينبار ايجاد ميکند! (12) |
| وَيُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَالْمَلَائِكَةُ مِنْ خِيفَتِهِ وَيُرْسِلُ الصَّوَاعِقَ فَيُصِيبُ بِهَا مَنْ يَشَاءُ وَهُمْ يُجَادِلُونَ فِي اللَّهِ وَهُوَ شَدِيدُ الْمِحَالِ (13) |
| و رعد، تسبيح و حمد او ميگويد، و (نيز) فرشتگان از ترس او! و صاعقه ها را ميفرستد، و هر کس را بخواهد گرفتار آن ميسازد، (در حالي که آنها با مشاهده اين همه آيات الهي، باز هم) درباره خدا به مجادله مشغولند! و او قدرتي بيانتها (و مجازاتي دردناک) دارد! (13) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |