سوره 22 | سوره مبارکه الحج | صفحه 338 |
|
وَيَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَلَنْ يُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ ۚ وَإِنَّ يَوْمًا عِنْدَ رَبِّكَ كَأَلْفِ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ (47) |
آنان از تو تقاضاي شتاب در عذاب ميکنند، در حالي که خداوند هرگز از وعده خود تخلف نخواهد کرد! و يک روز نزد پروردگارت، همانند هزار سال از سالهايي است که شما ميشمريد! (47) |
وَكَأَيِّنْ مِنْ قَرْيَةٍ أَمْلَيْتُ لَهَا وَهِيَ ظَالِمَةٌ ثُمَّ أَخَذْتُهَا وَإِلَيَّ الْمَصِيرُ (48) |
و چه بسيار شهرها و آباديهايي که به آنها مهلت دادم، در حالي که ستمگر بودند، (اما از اين مهلت براي اصلاح خويش استفاده نکردند. ) سپس آنها را مجازات کردم، و بازگشت، تنها بسوي من است! (48) |
قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا أَنَا لَكُمْ نَذِيرٌ مُبِينٌ (49) |
بگو: (اي مردم! من براي شما بيمدهنده آشکاري هستم! (49) |
فَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ (50) |
آنها که ايمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، آمرزش و روزي پر ارزشي براي آنهاست! (50) |
وَالَّذِينَ سَعَوْا فِي آيَاتِنَا مُعَاجِزِينَ أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ (51) |
و آنها که در (محو) آيات ما تلاش کردند، و چنين ميپنداشتند که ميتوانند بر اراده حتمي ما غالب شوند، اصحاب دوزخند!) (51) |
وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ وَلَا نَبِيٍّ إِلَّا إِذَا تَمَنَّىٰ أَلْقَى الشَّيْطَانُ فِي أُمْنِيَّتِهِ فَيَنْسَخُ اللَّهُ مَا يُلْقِي الشَّيْطَانُ ثُمَّ يُحْكِمُ اللَّهُ آيَاتِهِ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (52) |
هيچ پيامبري را پيش از تو نفرستاديم مگر اينکه هرگاه آرزو ميکرد (و طرحي براي پيشبرد اهداف الهي خود ميريخت)، شيطان القائاتي در آن ميکرد، اما خداوند القائات شيطان را از ميان ميبرد، سپس آيات خود را استحکام ميبخشيد، و خداوند عليم و حکيم است. (52) |
لِيَجْعَلَ مَا يُلْقِي الشَّيْطَانُ فِتْنَةً لِلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَالْقَاسِيَةِ قُلُوبُهُمْ ۗ وَإِنَّ الظَّالِمِينَ لَفِي شِقَاقٍ بَعِيدٍ (53) |
هدف اين بود که خداوند القاي شيطان را آزموني قرار دهد براي آنها که در دلهايشان بيماري است، و آنها که سنگدلند، و ظالمان در عداوت شديد دور از حق قرار گرفته اند! (53) |
وَلِيَعْلَمَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ فَيُؤْمِنُوا بِهِ فَتُخْبِتَ لَهُ قُلُوبُهُمْ ۗ وَإِنَّ اللَّهَ لَهَادِ الَّذِينَ آمَنُوا إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (54) |
و (نيز) هدف اين بود که آگاهان بدانند اين حقي است از سوي پروردگارت، و در نتيجه به آن ايمان بياورند، و دلهايشان در برابر آن خاضع گردد، و خداوند کساني را که ايمان آوردند، بسوي صراط مستقيم هدايت ميکند. (54) |
وَلَا يَزَالُ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي مِرْيَةٍ مِنْهُ حَتَّىٰ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً أَوْ يَأْتِيَهُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَقِيمٍ (55) |
کافران همواره در باره قرآن در شک هستند، تا آنکه روز قيامت بطور ناگهاني فرارسد، يا عذاب روز عقيم [= روزي که قادر بر جبران گذشته نيستند] به سراغشان آيد! (55) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |