سوره 26 | سوره مبارکه الشعراء | صفحه 370 |
|
فَلَمَّا تَرَاءَى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَىٰ إِنَّا لَمُدْرَكُونَ (61) |
هنگامي که دو گروه يکديگر را ديدند، ياران موسي گفتند: (ما در چنگال فرعونيان گرفتار شديم!) (61) |
قَالَ كَلَّا ۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ (62) |
(موسي) گفت: (چنين نيست! يقينا پروردگارم با من است، بزودي مرا هدايت خواهد کرد!) (62) |
فَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنِ اضْرِبْ بِعَصَاكَ الْبَحْرَ ۖ فَانْفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ (63) |
و بدنبال آن به موسي وحي کرديم: (عصايت را به دريا بزن!) (عصايش را به دريا زد،) و دريا از هم شکافته شد، و هر بخشي همچون کوه عظيمي بود! (63) |
وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِينَ (64) |
و در آنجا ديگران [= لشکر فرعون] را نيز (به دريا) نزديک ساختيم! (64) |
وَأَنْجَيْنَا مُوسَىٰ وَمَنْ مَعَهُ أَجْمَعِينَ (65) |
و موسي و تمام کساني را که با او بودند نجات داديم! (65) |
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ (66) |
سپس ديگران را غرق کرديم! (66) |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (67) |
در اين جريان، نشانه روشني است ولي بيشترشان ايمان نياوردند! (چرا که طالب حق نبودند) (67) |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (68) |
و پروردگارت شکستناپذير و مهربان است! (68) |
وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِيمَ (69) |
و بر آنان خبر ابراهيم را بخوان، (69) |
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ (70) |
هنگامي که به پدر و قومش گفت: (چه چيز را ميپرستيد؟!) (70) |
قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِينَ (71) |
گفتند: (بتهايي را ميپرستيم، و همه روز ملازم عبادت آنهاييم. ) (71) |
قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ (72) |
گفت: (آيا هنگامي که آنها را ميخوانيد صداي شما را ميشنوند؟! (72) |
أَوْ يَنْفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّونَ (73) |
يا سود و زياني به شما ميرسانند؟!) (73) |
قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءَنَا كَذَٰلِكَ يَفْعَلُونَ (74) |
گفتند: (ما فقط نياکان خود را يافتيم که چنين ميکنند. ) (74) |
قَالَ أَفَرَأَيْتُمْ مَا كُنْتُمْ تَعْبُدُونَ (75) |
گفت: (آيا ديديد (اين) چيزهايي را که پيوسته پرستش ميکرديد. (75) |
أَنْتُمْ وَآبَاؤُكُمُ الْأَقْدَمُونَ (76) |
شما و پدران پيشين شما، (76) |
فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِي إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِينَ (77) |
همه آنها دشمن من هستند (و من دشمن آنها)، مگر پروردگار عالميان! (77) |
الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ (78) |
همان کسي که مرا آفريد، و پيوسته راهنمائيم ميکند، (78) |
وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ (79) |
و کسي که مرا غذا ميدهد و سيراب مينمايد، (79) |
وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ (80) |
و هنگامي که بيمار شوم مرا شفا ميدهد، (80) |
وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ (81) |
و کسي که مرا ميميراند و سپس زنده ميکند، (81) |
وَالَّذِي أَطْمَعُ أَنْ يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ (82) |
و کسي که اميد دارم گناهم را در روز جزا ببخشد! (82) |
رَبِّ هَبْ لِي حُكْمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ (83) |
پروردگارا! به من علم و دانش ببخش، و مرا به صالحان ملحق کن! (83) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |