| سوره 29 | سوره مبارکه العنكبوت | صفحه 397 |
|
| وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَحْسَنَ الَّذِي كَانُوا يَعْمَلُونَ (7) |
| و کساني که ايمان آورده و کارهاي شايسته انجام دادند، گناهان آنان را ميپوشانيم (و ميبخشيم) و آنان را به بهترين اعمالي که انجام ميدادند پاداش ميدهيم. (7) |
| وَوَصَّيْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَيْهِ حُسْنًا ۖ وَإِنْ جَاهَدَاكَ لِتُشْرِكَ بِي مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا ۚ إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (8) |
| ما به انسان توصيه کرديم که به پدر و مادرش نيکي کند، و اگر آن دو (مشرک باشند و) تلاش کنند که براي من همتايي قائل شوي که به آن علم نداري، از آنها پيروي مکن! بازگشت شما به سوي من است، و شما را از آنچه انجام ميداديد با خبر خواهم ساخت! (8) |
| وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُدْخِلَنَّهُمْ فِي الصَّالِحِينَ (9) |
| و کساني که ايمان آورده و کارهاي شايسته انجام دادند، آنها را در زمره صالحان وارد خواهيم کرد! (9) |
| وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ فَإِذَا أُوذِيَ فِي اللَّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ النَّاسِ كَعَذَابِ اللَّهِ وَلَئِنْ جَاءَ نَصْرٌ مِنْ رَبِّكَ لَيَقُولُنَّ إِنَّا كُنَّا مَعَكُمْ ۚ أَوَلَيْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِمَا فِي صُدُورِ الْعَالَمِينَ (10) |
| و از مردم کساني هستند که ميگويند: (به خدا ايمان آورده ايم!) اما هنگامي که در راه خدا شکنجه و آزار ميبينند، آزار مردم را همچون عذاب الهي ميشمارند (و از آن سخت وحشت ميکنند)، ولي هنگامي که پيروزي از سوي پروردگارت (براي شما) بيايد، ميگويند: (ما هم با شما بوديم (و در اين پيروزي شريکيم))!! آيا خداوند به آنچه در سينه هاي جهانيان است آگاهتر نيست؟! (10) |
| وَلَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَلَيَعْلَمَنَّ الْمُنَافِقِينَ (11) |
| مسلما خداوند مومنان را ميشناسد، و به يقين منافقان را (نيز) ميشناسد. (11) |
| وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا اتَّبِعُوا سَبِيلَنَا وَلْنَحْمِلْ خَطَايَاكُمْ وَمَا هُمْ بِحَامِلِينَ مِنْ خَطَايَاهُمْ مِنْ شَيْءٍ ۖ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (12) |
| و کافران به مومنان گفتند: (شما از راه ما پيروي کنيد، (و اگر گناهي دارد) ما گناهانتان را بر عهده خواهيم گرفت!) آنان هرگز چيزي از گناهان اينها را بر دوش نخواهند گرفت، آنان به يقين دروغگو هستند! (12) |
| وَلَيَحْمِلُنَّ أَثْقَالَهُمْ وَأَثْقَالًا مَعَ أَثْقَالِهِمْ ۖ وَلَيُسْأَلُنَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَمَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ (13) |
| آنها بار سنگين (گناهان) خويش را بر دوش ميکشند، و (همچنين) بارهاي سنگين ديگري را اضافه بر بارهاي سنگين خود، و روز قيامت به يقين از تهمتهائي که ميبستند سوال خواهند شد! (13) |
| وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِيهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِينَ عَامًا فَأَخَذَهُمُ الطُّوفَانُ وَهُمْ ظَالِمُونَ (14) |
| و ما نوح را بسوي قومش فرستاديم، و او را در ميان آنان هزار سال مگر پنجاه سال، درنگ کرد، اما سرانجام طوفان و سيلاب آنان را فراگرفت در حالي که ظالم بودند. (14) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |