سوره 35 | سوره مبارکه فاطر | صفحه 436 |
|
وَمَا يَسْتَوِي الْبَحْرَانِ هَٰذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ سَائِغٌ شَرَابُهُ وَهَٰذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ ۖ وَمِنْ كُلٍّ تَأْكُلُونَ لَحْمًا طَرِيًّا وَتَسْتَخْرِجُونَ حِلْيَةً تَلْبَسُونَهَا ۖ وَتَرَى الْفُلْكَ فِيهِ مَوَاخِرَ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (12) |
دو دريا يکسان نيستند: اين يکي دريايي است که آبش گوارا و شيرين و نوشيدنش خوشگوار است، و آن يکي شور و تلخ و گلوگير، (اما) از هر دو گوشتي تازه مي خوريد و وسايل زينتي استخراج کرده ميپوشيد، و کشتيها را در آن ميبيني که آنها را ميشکافند (و به سوي مقصد پيش ميروند) تا از فضل خداوند بهرهگيريد، و شايد شکر (نعمتهاي او را) بجا آوريد! (12) |
يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهَارِ وَيُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلٌّ يَجْرِي لِأَجَلٍ مُسَمًّى ۚ ذَٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْكُ ۚ وَالَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ مَا يَمْلِكُونَ مِنْ قِطْمِيرٍ (13) |
او شب را در روز داخل ميکند و روز را در شب، و خورشيد و ماه را مسخر (شما) کرده، هر يک تا سرآمد معيني به حرکت خود ادامه ميدهد، اين است خداوند، پروردگار شما، حاکميت (در سراسر عالم) از آن اوست: و کساني را که جز او ميخوانيد (و ميپرستيد) حتي به اندازه پوست نازک هسته خرما مالک نيستند! (13) |
إِنْ تَدْعُوهُمْ لَا يَسْمَعُوا دُعَاءَكُمْ وَلَوْ سَمِعُوا مَا اسْتَجَابُوا لَكُمْ ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكْفُرُونَ بِشِرْكِكُمْ ۚ وَلَا يُنَبِّئُكَ مِثْلُ خَبِيرٍ (14) |
اگر آنها را بخوانيد صداي شما را نميشنوند، و اگر بشنوند به شما پاسخ نميگويند، و روز قيامت، شرک (و پرستش) شما را منکر ميشوند، و هيچ کس مانند (خداوند آگاه و) خبير تو را (از حقايق) با خبر نميسازد! (14) |
۞ يَا أَيُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَى اللَّهِ ۖ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ (15) |
اي مردم شما (همگي) نيازمند به خدائيد، تنها خداوند است که بي نياز و شايسته هر گونه حمد و ستايش است! (15) |
إِنْ يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَيَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِيدٍ (16) |
اگر بخواهد شما را ميبرد و خلق جديدي مي آورد، (16) |
وَمَا ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ بِعَزِيزٍ (17) |
و اين براي خداوند مشکل نيست! (17) |
وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ ۚ وَإِنْ تَدْعُ مُثْقَلَةٌ إِلَىٰ حِمْلِهَا لَا يُحْمَلْ مِنْهُ شَيْءٌ وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَىٰ ۗ إِنَّمَا تُنْذِرُ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَيْبِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ ۚ وَمَنْ تَزَكَّىٰ فَإِنَّمَا يَتَزَكَّىٰ لِنَفْسِهِ ۚ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِيرُ (18) |
هيچ گنهکاري بار گناه ديگري را بر دوش نميکشد، و اگر شخص سنگينباري ديگري را براي حمل گناه خود بخواند، چيزي از آن را بر دوش نخواهد گرفت، هر چند از نزديکان او باشد! تو فقط کساني را بيمميدهي که از پروردگار خود در پنهاني ميترسند و نماز را برپا ميدارند، و هر کس پاکي (و تقوا) پيشه کند، نتيجه آن به خودش بازميگردد، و بازگشت (همگان) به سوي خداست! (18) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |