سوره 39 | سوره مبارکه الزمر | صفحه 459 |
|
خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَأَنْزَلَ لَكُمْ مِنَ الْأَنْعَامِ ثَمَانِيَةَ أَزْوَاجٍ ۚ يَخْلُقُكُمْ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ خَلْقًا مِنْ بَعْدِ خَلْقٍ فِي ظُلُمَاتٍ ثَلَاثٍ ۚ ذَٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْكُ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ فَأَنَّىٰ تُصْرَفُونَ (6) |
او شما را از يک نفس آفريد، و همسرش را از (باقيمانده گل) او خلق کرد، و براي شما هشت زوج از چهارپايان ايجاد کرد، او شما را در شکم مادرانتان آفرينشي بعد از آفرينش ديگر، در ميان تاريکيهاي سه گانه، ميبخشد! اين است خداوند، پروردگار شما که حکومت (عالم هستي) از آن اوست، هيچ معبودي جز او نيست، پس چگونه از راه حق منحرف ميشويد؟! (6) |
إِنْ تَكْفُرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنْكُمْ ۖ وَلَا يَرْضَىٰ لِعِبَادِهِ الْكُفْرَ ۖ وَإِنْ تَشْكُرُوا يَرْضَهُ لَكُمْ ۗ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ ۗ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُمْ مَرْجِعُكُمْ فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ۚ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (7) |
اگر کفران کنيد، خداوند از شما بي نياز است و هرگز کفران را براي بندگانش نمي پسندد، و اگر شکر او را بجا آوريد آن را براي شما ميپسندد! و هيچ گنهکاري گناه ديگري را بر دوش نميکشد! سپس بازگشت همه شما به سوي پروردگارتان است، و شما را از آنچه انجام ميداديد آگاه ميسازد، چرا که او به آنچه در سينه هاست آگاه است! (7) |
۞ وَإِذَا مَسَّ الْإِنْسَانَ ضُرٌّ دَعَا رَبَّهُ مُنِيبًا إِلَيْهِ ثُمَّ إِذَا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِنْهُ نَسِيَ مَا كَانَ يَدْعُو إِلَيْهِ مِنْ قَبْلُ وَجَعَلَ لِلَّهِ أَنْدَادًا لِيُضِلَّ عَنْ سَبِيلِهِ ۚ قُلْ تَمَتَّعْ بِكُفْرِكَ قَلِيلًا ۖ إِنَّكَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ (8) |
هنگامي که انسان را زياني رسد، پروردگار خود را ميخواند و بسوي او باز مي گردد، اما هنگامي که نعمتي از خود به او عطا کند، آنچه را به خاطر آن قبلا خدا را مي خواند از ياد ميبرد و براي خداوند همتاياني قرارميدهد تا مردم را از راه او منحرف سازد، بگو: (چند روزي از کفرت بهرهگير که از دوزخياني!) (8) |
أَمَّنْ هُوَ قَانِتٌ آنَاءَ اللَّيْلِ سَاجِدًا وَقَائِمًا يَحْذَرُ الْآخِرَةَ وَيَرْجُو رَحْمَةَ رَبِّهِ ۗ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَالَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ ۗ إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُولُو الْأَلْبَابِ (9) |
(آيا چنين کسي با ارزش است) يا کسي که در ساعات شب به عبادت مشغول است و در حال سجده و قيام، از عذاب آخرت ميترسد و به رحمت پروردگارش اميدوار است؟! بگو: (آيا کساني که ميدانند با کساني که نميدانند يکسانند؟! تنها خردمندان متذکر ميشوند!) (9) |
قُلْ يَا عِبَادِ الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا رَبَّكُمْ ۚ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا فِي هَٰذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةٌ ۗ وَأَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةٌ ۗ إِنَّمَا يُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَيْرِ حِسَابٍ (10) |
بگو: (اي بندگان من که ايمان آورده ايد! از (مخالفت) پروردگارتان بپرهيزيد! براي کساني که در اين دنيا نيکي کرده اند پاداش نيکي است! و زمين خدا وسيع است، (اگر تحت فشار سران کفر بوديد مهاجرت کنيد) که صابران اجر و پاداش خود را بيحساب دريافت ميدارند! (10) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |