| سوره 39 | سوره مبارکه الزمر | صفحه 463 |
|
| إِنَّا أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ لِلنَّاسِ بِالْحَقِّ ۖ فَمَنِ اهْتَدَىٰ فَلِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا ۖ وَمَا أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِوَكِيلٍ (41) |
| ما اين کتاب (آسماني) را براي مردم بحق بر تو نازل کرديم، هر کس هدايت را پذيرد به نفع خود اوست، و هر کس گمراهي را برگزيند، تنها به زيان خود گمراه ميگردد، و تو مامور اجبار آنها به هدايت نيستي. (41) |
| اللَّهُ يَتَوَفَّى الْأَنْفُسَ حِينَ مَوْتِهَا وَالَّتِي لَمْ تَمُتْ فِي مَنَامِهَا ۖ فَيُمْسِكُ الَّتِي قَضَىٰ عَلَيْهَا الْمَوْتَ وَيُرْسِلُ الْأُخْرَىٰ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ (42) |
| خداوند ارواح را به هنگام مرگ قبض ميکند، و ارواحي را که نمرده اند نيز به هنگام خواب ميگيرد، سپس ارواح کساني که فرمان مرگشان را صادر کرده نگه ميدارد و ارواح ديگري را (که بايد زنده بمانند) بازميگرداند تا سرآمدي معين،در اين امر نشانه هاي روشني است براي کساني که انديشه ميکنند! (42) |
| أَمِ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ شُفَعَاءَ ۚ قُلْ أَوَلَوْ كَانُوا لَا يَمْلِكُونَ شَيْئًا وَلَا يَعْقِلُونَ (43) |
| آيا آنان غير از خدا شفيعاني گرفته اند؟! به آنان بگو: (آيا (از آنها شفاعت ميطلبيد) هر چند مالک چيزي نباشند و درک و شعوري براي آنها نباشد؟!) (43) |
| قُلْ لِلَّهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا ۖ لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (44) |
| بگو: (تمام شفاعت از آن خداست، (زيرا) حاکميت آسمانها و زمين از آن اوست و سپس همه شما را به سوي او بازميگردانند!) (44) |
| وَإِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ ۖ وَإِذَا ذُكِرَ الَّذِينَ مِنْ دُونِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ (45) |
| هنگامي که خداوند به يگانگي ياد ميشود، دلهاي کساني که به آخرت ايمان ندارند مشمئز (و متنفر) ميگردد، اما هنگامي که از معبودهاي ديگر ياد ميشود، آنان خوشحال ميشوند. (45) |
| قُلِ اللَّهُمَّ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ عَالِمَ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ أَنْتَ تَحْكُمُ بَيْنَ عِبَادِكَ فِي مَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (46) |
| بگو: (خداوندا! اي آفريننده آسمانها و زمين، و آگاه از اسرار نهان و آشکار، تو در ميان بندگانت در آنچه اختلاف داشتند داوري خواهي کرد!) (46) |
| وَلَوْ أَنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا وَمِثْلَهُ مَعَهُ لَافْتَدَوْا بِهِ مِنْ سُوءِ الْعَذَابِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ وَبَدَا لَهُمْ مِنَ اللَّهِ مَا لَمْ يَكُونُوا يَحْتَسِبُونَ (47) |
| اگر ستمکاران تمام آنچه را روي زمين است مالک باشند و همانند آن بر آن افزوده شود، حاضرند همه را فدا کنند تا از عذاب شديد روز قيامت رهايي يابند،و از سوي خدا براي آنها اموري ظاهر ميشود که هرگز گمان نميکردند! (47) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |