سوره 40 | سوره مبارکه غافر | صفحه 471 |
|
وَلَقَدْ جَاءَكُمْ يُوسُفُ مِنْ قَبْلُ بِالْبَيِّنَاتِ فَمَا زِلْتُمْ فِي شَكٍّ مِمَّا جَاءَكُمْ بِهِ ۖ حَتَّىٰ إِذَا هَلَكَ قُلْتُمْ لَنْ يَبْعَثَ اللَّهُ مِنْ بَعْدِهِ رَسُولًا ۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ مُرْتَابٌ (34) |
پيش از اين يوسف دلايل روشن براي شما آورد، ولي شما همچنان در آنچه او براي شما آورده بود ترديد داشتيد، تا زماني که از دنيا رفت، گفتيد: هرگز خداوند بعد از او پيامبري مبعوث نخواهد کرد! اين گونه خداوند هر اسرافکار ترديدکنندهاي را گمراه ميسازد! (34) |
الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِي آيَاتِ اللَّهِ بِغَيْرِ سُلْطَانٍ أَتَاهُمْ ۖ كَبُرَ مَقْتًا عِنْدَ اللَّهِ وَعِنْدَ الَّذِينَ آمَنُوا ۚ كَذَٰلِكَ يَطْبَعُ اللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ قَلْبِ مُتَكَبِّرٍ جَبَّارٍ (35) |
همانها که در آيات خدا بيآنکه دليلي برايشان آمده باشد به مجادله برميخيزند، (اين کارشان) خشم عظيمي نزد خداوند و نزد آنان که ايمان آورده اند به بار مي آورد، اين گونه خداوند بر دل هر متکبر جباري مهر مينهد!) (35) |
وَقَالَ فِرْعَوْنُ يَا هَامَانُ ابْنِ لِي صَرْحًا لَعَلِّي أَبْلُغُ الْأَسْبَابَ (36) |
فرعون گفت: (اي هامان! براي من بناي مرتفعي بساز، شايد به وسايلي دست يابم، (36) |
أَسْبَابَ السَّمَاوَاتِ فَأَطَّلِعَ إِلَىٰ إِلَٰهِ مُوسَىٰ وَإِنِّي لَأَظُنُّهُ كَاذِبًا ۚ وَكَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِفِرْعَوْنَ سُوءُ عَمَلِهِ وَصُدَّ عَنِ السَّبِيلِ ۚ وَمَا كَيْدُ فِرْعَوْنَ إِلَّا فِي تَبَابٍ (37) |
وسايل (صعود به) آسمانها تا از خداي موسي آگاه شوم، هر چند گمان ميکنم او دروغگو باشد!) اينچنين اعمال بد فرعون در نظرش آراسته جلوه کرد و از راه حق باز داشته شد، و توطئه فرعون (و همفکران او) جز به نابودي نميانجامد! (37) |
وَقَالَ الَّذِي آمَنَ يَا قَوْمِ اتَّبِعُونِ أَهْدِكُمْ سَبِيلَ الرَّشَادِ (38) |
کسي که (از قوم فرعون) ايمان آورده بود گفت: (اي قوم من! از من پيروي کنيد تا شما را به راه درست هدايت کنم. (38) |
يَا قَوْمِ إِنَّمَا هَٰذِهِ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا مَتَاعٌ وَإِنَّ الْآخِرَةَ هِيَ دَارُ الْقَرَارِ (39) |
اي قوم من! اين زندگي دنيا، تنها متاع زودگذري است، و آخرت سراي هميشگي است! (39) |
مَنْ عَمِلَ سَيِّئَةً فَلَا يُجْزَىٰ إِلَّا مِثْلَهَا ۖ وَمَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَىٰ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَٰئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ يُرْزَقُونَ فِيهَا بِغَيْرِ حِسَابٍ (40) |
هر کس بدي کند، جز بمانند آن کيفر داده نميشود، ولي هر کس کار شايسته اي انجام دهد -خواه مرد يا زن- در حالي که مومن باشد آنها وارد بهشت ميشوند و در آن روزي بيحسابي به آنها داده خواهد شد. (40) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |