| سوره 40 | سوره مبارکه غافر | صفحه 472 |
|
| ۞ وَيَا قَوْمِ مَا لِي أَدْعُوكُمْ إِلَى النَّجَاةِ وَتَدْعُونَنِي إِلَى النَّارِ (41) |
| اي قوم من! چرا من شما را به سوي نجات دعوت ميکنم، اما شما مرا بسوي آتش فرا ميخوانيد؟! (41) |
| تَدْعُونَنِي لِأَكْفُرَ بِاللَّهِ وَأُشْرِكَ بِهِ مَا لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ وَأَنَا أَدْعُوكُمْ إِلَى الْعَزِيزِ الْغَفَّارِ (42) |
| مرا دعوت ميکنيد که به خداوند يگانه کافر شوم و همتايي که به آن علم ندارم براي او قرار دهم، در حالي که من شما را بسوي خداوند عزيز غفار دعوت ميکنم! (42) |
| لَا جَرَمَ أَنَّمَا تَدْعُونَنِي إِلَيْهِ لَيْسَ لَهُ دَعْوَةٌ فِي الدُّنْيَا وَلَا فِي الْآخِرَةِ وَأَنَّ مَرَدَّنَا إِلَى اللَّهِ وَأَنَّ الْمُسْرِفِينَ هُمْ أَصْحَابُ النَّارِ (43) |
| قطعا آنچه مرا بسوي آن ميخوانيد، نه دعوت (و حاکميتي) در دنيا دارد و نه در آخرت، و تنها بازگشت ما در قيامت بسوي خداست، و مسرفان اهل آتشند! (43) |
| فَسَتَذْكُرُونَ مَا أَقُولُ لَكُمْ ۚ وَأُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ (44) |
| و بزودي آنچه را به شما ميگويم به خاطر خواهيد آورد! من کار خود را به خدا واگذارم که خداوند نسبت به بندگانش بيناست!) (44) |
| فَوَقَاهُ اللَّهُ سَيِّئَاتِ مَا مَكَرُوا ۖ وَحَاقَ بِآلِ فِرْعَوْنَ سُوءُ الْعَذَابِ (45) |
| خداوند او را از نقشه هاي سوء آنها نگه داشت، و عذاب شديد بر آل فرعون وارد شد! (45) |
| النَّارُ يُعْرَضُونَ عَلَيْهَا غُدُوًّا وَعَشِيًّا ۖ وَيَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ أَدْخِلُوا آلَ فِرْعَوْنَ أَشَدَّ الْعَذَابِ (46) |
| عذاب آنها آتش است که هر صبح و شام بر آن عرضه ميشوند، و روزي که قيامت برپا شود (ميفرمايد:) (آل فرعون را در سختترين عذابها وارد کنيد!) (46) |
| وَإِذْ يَتَحَاجُّونَ فِي النَّارِ فَيَقُولُ الضُّعَفَاءُ لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا كُنَّا لَكُمْ تَبَعًا فَهَلْ أَنْتُمْ مُغْنُونَ عَنَّا نَصِيبًا مِنَ النَّارِ (47) |
| به خاطر بياور هنگامي را که در آتش دوزخ با هم محاجه ميکنند، ضعيفان به مستکبران ميگويند: (ما پيرو شما بوديم، آيا شما (امروز) سهمي از آتش را بجاي ما پذيرا ميشويد؟!) (47) |
| قَالَ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا كُلٌّ فِيهَا إِنَّ اللَّهَ قَدْ حَكَمَ بَيْنَ الْعِبَادِ (48) |
| مستکبران ميگويند: (ما همگي در آن هستيم، زيرا خداوند در ميان بندگانش (بعدالت) حکم کرده است!) (48) |
| وَقَالَ الَّذِينَ فِي النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَبَّكُمْ يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْمًا مِنَ الْعَذَابِ (49) |
| و آنها که در آتشند به ماموران دوزخ ميگويند: (از پروردگارتان بخواهيد يک روز عذاب را از ما بردارد!) (49) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |