| سوره 41 | سوره مبارکه فصلت | صفحه 478 |
|
| فَقَضَاهُنَّ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ فِي يَوْمَيْنِ وَأَوْحَىٰ فِي كُلِّ سَمَاءٍ أَمْرَهَا ۚ وَزَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَحِفْظًا ۚ ذَٰلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ (12) |
| در اين هنگام آنها را بصورت هفت آسمان در دو روز آفريد، و در هر آسماني کار آن (آسمان) را وحي (و مقرر) فرمود، و آسمان پايين را با چراغهايي [= ستارگان] زينت بخشيديم، و (با شهابها از رخنه شياطين) حفظ کرديم، اين است تقدير خداوند توانا و دانا! (12) |
| فَإِنْ أَعْرَضُوا فَقُلْ أَنْذَرْتُكُمْ صَاعِقَةً مِثْلَ صَاعِقَةِ عَادٍ وَثَمُودَ (13) |
| اگر آنها رويگردان شوند، بگو: من شما را از صاعقهاي همانند صاعقه عاد و ثمود ميترسانم! (13) |
| إِذْ جَاءَتْهُمُ الرُّسُلُ مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ ۖ قَالُوا لَوْ شَاءَ رَبُّنَا لَأَنْزَلَ مَلَائِكَةً فَإِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُمْ بِهِ كَافِرُونَ (14) |
| در آن هنگام که رسولان از پيش رو و پشت سر (و از هر سو) به سراغشان آمدند (و آنان را دعوت کردند) که جز خدا را نپرستيد آنها گفتند: (اگر پروردگار ما ميخواست فرشتگاني نازل ميکرد، از اين رو ما به آنچه شما مبعوث به آن هستيد کافريم!) (14) |
| فَأَمَّا عَادٌ فَاسْتَكْبَرُوا فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَقَالُوا مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً ۖ أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ الَّذِي خَلَقَهُمْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُمْ قُوَّةً ۖ وَكَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ (15) |
| اما قوم عاد بناحق در زمين تکبر ورزيدند و گفتند: (چه کسي از ما نيرومندتر است؟!) آيا نميدانستند خداوندي که آنان را آفريده از آنها قويتر است؟ و (به خاطر اين پندار) پيوسته آيات ما را انکار ميکردند. (15) |
| فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا صَرْصَرًا فِي أَيَّامٍ نَحِسَاتٍ لِنُذِيقَهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَخْزَىٰ ۖ وَهُمْ لَا يُنْصَرُونَ (16) |
| سرانجام تندبادي شديد و هولانگيز و سرد و سخت در روزهايي شوم و پرغبار بر آنها فرستاديم تا عذاب خوارکننده را در زندگي دنيا به آنها بچشانيم، و عذاب آخرت از آن هم خوارکنندهتر است، و (از هيچ طرف) ياري نميشوند! (16) |
| وَأَمَّا ثَمُودُ فَهَدَيْنَاهُمْ فَاسْتَحَبُّوا الْعَمَىٰ عَلَى الْهُدَىٰ فَأَخَذَتْهُمْ صَاعِقَةُ الْعَذَابِ الْهُونِ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (17) |
| اما ثمود را هدايت کرديم، ولي آنها نابينايي را بر هدايت ترجيح دادند، به همين جهت صاعقه -آن عذاب خوارکننده- به خاطر اعمالي که انجام ميدادند آنها را فروگرفت! (17) |
| وَنَجَّيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُونَ (18) |
| و کساني را که ايمان آوردند و پرهيزگار بودند نجات بخشيديم! (18) |
| وَيَوْمَ يُحْشَرُ أَعْدَاءُ اللَّهِ إِلَى النَّارِ فَهُمْ يُوزَعُونَ (19) |
| به خاطر بياوريد روزي را که دشمنان خدا را جمع کرده به سوي دوزخ ميبرند،و صفوف پيشين را نگه ميدارند (تا صفهاي بعد به آنها ملحق شوند!) (19) |
| حَتَّىٰ إِذَا مَا جَاءُوهَا شَهِدَ عَلَيْهِمْ سَمْعُهُمْ وَأَبْصَارُهُمْ وَجُلُودُهُمْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (20) |
| وقتي به آن ميرسند، گوشها و چشمها و پوستهاي تنشان به آنچه ميکردند گواهي ميدهند. (20) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |