سوره 42 | سوره مبارکه الشورى | صفحه 485 |
|
وَالَّذِينَ يُحَاجُّونَ فِي اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مَا اسْتُجِيبَ لَهُ حُجَّتُهُمْ دَاحِضَةٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ (16) |
کساني که (از روي لجاجت) درباره خدا بعد از پذيرفتن (و ايمان به) او، محاجه مي کنند، دليلشان نزد پروردگارشان باطل و بيپايه است، و غضب بر آنهاست و عذابي شديد دارند. (16) |
اللَّهُ الَّذِي أَنْزَلَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ وَالْمِيزَانَ ۗ وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ قَرِيبٌ (17) |
خداوند کسي است که کتاب را بحق نازل کرد و ميزان (سنجش حق و باطل و خبر قيامت) را نيز، تو چه ميداني شايد ساعت (قيام قيامت) نزديک باشد! (17) |
يَسْتَعْجِلُ بِهَا الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِهَا ۖ وَالَّذِينَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْهَا وَيَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ ۗ أَلَا إِنَّ الَّذِينَ يُمَارُونَ فِي السَّاعَةِ لَفِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ (18) |
کساني که به قيامت ايمان ندارند درباره آن شتاب ميکنند، ولي آنها که ايمان آورده اند پيوسته از آن هراسانند، و ميدانند آن حق است، آگاه باشيد کساني که در قيامت ترديد ميکنند، در گمراهي عميقي هستند. (18) |
اللَّهُ لَطِيفٌ بِعِبَادِهِ يَرْزُقُ مَنْ يَشَاءُ ۖ وَهُوَ الْقَوِيُّ الْعَزِيزُ (19) |
خداوند نسبت به بندگانش لطف (و آگاهي) دارد، هر کس را بخواهد روزي ميدهد و او قوي و شکستناپذير است! (19) |
مَنْ كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِي حَرْثِهِ ۖ وَمَنْ كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الدُّنْيَا نُؤْتِهِ مِنْهَا وَمَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ نَصِيبٍ (20) |
کسي که زراعت آخرت را بخواهد، به کشت او برکت و افزايش ميدهيم و بر محصولش ميافزاييم، و کسي که فقط کشت دنيا را بطلبد، کمي از آن به او ميدهيم اما در آخرت هيچ بهره اي ندارد! (20) |
أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ شَرَعُوا لَهُمْ مِنَ الدِّينِ مَا لَمْ يَأْذَنْ بِهِ اللَّهُ ۚ وَلَوْلَا كَلِمَةُ الْفَصْلِ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ ۗ وَإِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (21) |
آيا معبوداني دارند که بياذن خداوند آييني براي آنها ساختهاند؟! اگر مهلت معيني براي آنها نبود، در ميانشان داوري ميشد (و دستور عذاب صادر ميگشت) و براي ظالمان عذاب دردناکي است! (21) |
تَرَى الظَّالِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا كَسَبُوا وَهُوَ وَاقِعٌ بِهِمْ ۗ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فِي رَوْضَاتِ الْجَنَّاتِ ۖ لَهُمْ مَا يَشَاءُونَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِيرُ (22) |
(در آن روز) ستمگران را ميبيني که از اعمالي که انجام داده اند سخت بيمناکند، ولي آنها را فراميگيرد! اما کساني که ايمان آورده و کارهاي شايسته انجام داده اند در باغهاي بهشتند و هر چه بخواهند نزد پروردگارشان براي آنها فراهم است، اين است فضل (و بخشش) بزرگ! (22) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |