| سوره 52 | سوره مبارکه الطور | صفحه 525 |
|
| أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلَامُهُمْ بِهَٰذَا ۚ أَمْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ (32) |
| آيا عقلهايشان آنها را به اين اعمال دستور ميدهد، يا قومي طغيانگرند؟ (32) |
| أَمْ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ ۚ بَلْ لَا يُؤْمِنُونَ (33) |
| يا ميگويند: (قرآن را به خدا افترا بسته)، ولي آنان ايمان ندارند. (33) |
| فَلْيَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِثْلِهِ إِنْ كَانُوا صَادِقِينَ (34) |
| اگر راست ميگويند سخني همانند آن بياورند! (34) |
| أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ (35) |
| يا آنها بي هيچ آفريده شده اند، يا خود خالق خويشند؟! (35) |
| أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ ۚ بَلْ لَا يُوقِنُونَ (36) |
| آيا آنها آسمانها و زمين را آفريده اند؟! بلکه آنها جوياي يقين نيستند! (36) |
| أَمْ عِنْدَهُمْ خَزَائِنُ رَبِّكَ أَمْ هُمُ الْمُصَيْطِرُونَ (37) |
| آيا خزاين پروردگارت نزد آنهاست؟! يا بر همه چيز عالم سيطره دارند؟! (37) |
| أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ يَسْتَمِعُونَ فِيهِ ۖ فَلْيَأْتِ مُسْتَمِعُهُمْ بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ (38) |
| آيا نردباني دارند (که به آسمان بالا ميروند) و بوسيله آن اسرار وحي را ميشنوند؟! کسي که از آنها اين ادعا را دارد دليل روشني بياورد! (38) |
| أَمْ لَهُ الْبَنَاتُ وَلَكُمُ الْبَنُونَ (39) |
| آيا سهم خدا دختران است و سهم شما پسران (که فرشتگان را دختران خدا ميناميد)؟! (39) |
| أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُمْ مِنْ مَغْرَمٍ مُثْقَلُونَ (40) |
| آيا تو از آنها پاداشي ميطلبي که در زير بار گران آن قرار دارند؟! (40) |
| أَمْ عِنْدَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ (41) |
| آيا اسرار غيب نزد آنهاست و از روي آن مينويسند؟! (41) |
| أَمْ يُرِيدُونَ كَيْدًا ۖ فَالَّذِينَ كَفَرُوا هُمُ الْمَكِيدُونَ (42) |
| آيا ميخواهند نقشه شيطاني براي تو بکشند؟! ولي بدانند خود کافران در دام اين نقشه ها گرفتار ميشوند! (42) |
| أَمْ لَهُمْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ ۚ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ (43) |
| يا معبودي غير خداوند دارند (که قول ياري به آنها داده)؟! منزه است خدا از آنچه همتاي او قرارميدهند! (43) |
| وَإِنْ يَرَوْا كِسْفًا مِنَ السَّمَاءِ سَاقِطًا يَقُولُوا سَحَابٌ مَرْكُومٌ (44) |
| آنها (چنان لجوجند که) اگر ببينند قطعه سنگي از آسمان (براي عذابشان) سقوط ميکند ميگويند: (اين ابر متراکمي است!) (44) |
| فَذَرْهُمْ حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي فِيهِ يُصْعَقُونَ (45) |
| حال که چنين است آنها را رها کن تا روز مرگ خود را ملاقات کنند، (45) |
| يَوْمَ لَا يُغْنِي عَنْهُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ (46) |
| روزي که نقشه هاي آنان سودي به حالشان نخواهد داشت و (از هيچ سو) ياري نميشوند! (46) |
| وَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَٰلِكَ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (47) |
| و براي ستمگران عذابي قبل از آن است (در همين جهان)، ولي بيشترشان نميدانند! (47) |
| وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا ۖ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ (48) |
| در راه ابلاغ حکم پروردگارت صبر و استقامت کن، چرا که تو در حفاظت کامل ما قرار داري! و هنگامي که برميخيزي پروردگارت را تسبيح و حمد گوي! (48) |
| وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ (49) |
| (همچنين) به هنگام شب او را تسبيح کن و به هنگام پشت کردن ستارگان (و طلوع صبح)! (49) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |