| سوره 56 | سوره مبارکه الواقعة | صفحه 535 |
|
| يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ (17) |
| نوجواناني جاودان (در شکوه و طراوت) پيوسته گرداگرد آنان ميگردند، (17) |
| بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍ مِنْ مَعِينٍ (18) |
| با قدحها و کوزه ها و جامهايي از نهرهاي جاري بهشتي (و شراب طهور)! (18) |
| لَا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنْزِفُونَ (19) |
| اما شرابي که از آن درد سر نميگيرند و نه مست ميشوند! (19) |
| وَفَاكِهَةٍ مِمَّا يَتَخَيَّرُونَ (20) |
| و ميوه هايي از هر نوع که انتخاب کنند، (20) |
| وَلَحْمِ طَيْرٍ مِمَّا يَشْتَهُونَ (21) |
| و گوشت پرنده از هر نوع که مايل باشند! (21) |
| وَحُورٌ عِينٌ (22) |
| و همسراني از حور العين دارند، (22) |
| كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ (23) |
| همچون مرواريد در صدف پنهان! (23) |
| جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (24) |
| اينها پاداشي است در برابر اعمالي که انجام ميدادند! (24) |
| لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا (25) |
| در آن (باغهاي بهشتي) نه لغو و بيهودهاي ميشنوند نه سخنان گناه آلود، (25) |
| إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا (26) |
| تنها چيزي که ميشنوند (سلام) است (سلام)! (26) |
| وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ (27) |
| و اصحاب يمين و خجستگان، چه اصحاب يمين و خجستگاني! (27) |
| فِي سِدْرٍ مَخْضُودٍ (28) |
| آنها در سايه درختان (سدر) بيخار قرار دارند، (28) |
| وَطَلْحٍ مَنْضُودٍ (29) |
| و در سايه درخت (طلح) پربرگ [= درختي خوشرنگ و خوشبو]، (29) |
| وَظِلٍّ مَمْدُودٍ (30) |
| و سايه کشيده و گسترده، (30) |
| وَمَاءٍ مَسْكُوبٍ (31) |
| و در کنار آبشارها، (31) |
| وَفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ (32) |
| و ميوه هاي فراوان، (32) |
| لَا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ (33) |
| که هرگز قطع و ممنوع نميشود، (33) |
| وَفُرُشٍ مَرْفُوعَةٍ (34) |
| و همسراني بلندمرتبه! (34) |
| إِنَّا أَنْشَأْنَاهُنَّ إِنْشَاءً (35) |
| ما آنها را آفرينش نويني بخشيديم، (35) |
| فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا (36) |
| و همه را دوشيزه قرار داديم، (36) |
| عُرُبًا أَتْرَابًا (37) |
| زناني که تنها به همسرشان عشق ميورزند و خوش زبان و فصيح و هم سن و سالند! (37) |
| لِأَصْحَابِ الْيَمِينِ (38) |
| اينها همه براي اصحاب يمين است، (38) |
| ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ (39) |
| که گروهي از امتهاي نخستينند، (39) |
| وَثُلَّةٌ مِنَ الْآخِرِينَ (40) |
| و گروهي از امتهاي آخرين! (40) |
| وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ (41) |
| و اصحاب شمال، چه اصحاب شمالي (که نامه اعمالشان به نشانه جرمشان به دست چپ آنها داده ميشود)! (41) |
| فِي سَمُومٍ وَحَمِيمٍ (42) |
| آنها در ميان بادهاي کشنده و آب سوزان قرار دارند، (42) |
| وَظِلٍّ مِنْ يَحْمُومٍ (43) |
| و در سايه دودهاي متراکم و آتشزا! (43) |
| لَا بَارِدٍ وَلَا كَرِيمٍ (44) |
| سايهاي که نه خنک است و نه آرامبخش! (44) |
| إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُتْرَفِينَ (45) |
| آنها پيش از اين (در عالم دنيا) مست و مغرور نعمت بودند، (45) |
| وَكَانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنْثِ الْعَظِيمِ (46) |
| و بر گناهان بزرگ اصرار ميورزيدند، (46) |
| وَكَانُوا يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ (47) |
| و ميگفتند: (هنگامي که ما مرديم و خاک و استخوان شديم، آيا برانگيخته خواهيم شد؟! (47) |
| أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ (48) |
| يا نياکان نخستين ما (برانگيخته ميشوند)؟!) (48) |
| قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ (49) |
| بگو: (اولين و آخرين، (49) |
| لَمَجْمُوعُونَ إِلَىٰ مِيقَاتِ يَوْمٍ مَعْلُومٍ (50) |
| همگي در موعد روز معيني گردآوري ميشوند، (50) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |