سوره 59 | سوره مبارکه الحشر | صفحه 547 |
|
وَالَّذِينَ جَاءُوا مِنْ بَعْدِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلًّا لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّكَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ (10) |
(همچنين) کساني که بعد از آنها [= بعد از مهاجران و انصار] آمدند و ميگويند: (پروردگارا! ما و برادرانمان را که در ايمان بر ما پيشي گرفتند بيامرز، و در دلهايمان حسد و کينهاي نسبت به مومنان قرار مده! پروردگارا، تو مهربان و رحيمي!) (10) |
۞ أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ نَافَقُوا يَقُولُونَ لِإِخْوَانِهِمُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَئِنْ أُخْرِجْتُمْ لَنَخْرُجَنَّ مَعَكُمْ وَلَا نُطِيعُ فِيكُمْ أَحَدًا أَبَدًا وَإِنْ قُوتِلْتُمْ لَنَنْصُرَنَّكُمْ وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (11) |
آيا منافقان را نديدي که پيوسته به برادران کفارشان از اهل کتاب ميگفتند: (هرگاه شما را (از وطن) بيرون کنند، ما هم با شما بيرون خواهيم رفت و هرگز سخن هيچ کس را درباره شما اطاعت نخواهيم کرد، و اگر با شما پيکار شود، ياريتان خواهيم نمود!) خداوند شهادت ميدهد که آنها دروغگويانند! (11) |
لَئِنْ أُخْرِجُوا لَا يَخْرُجُونَ مَعَهُمْ وَلَئِنْ قُوتِلُوا لَا يَنْصُرُونَهُمْ وَلَئِنْ نَصَرُوهُمْ لَيُوَلُّنَّ الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا يُنْصَرُونَ (12) |
اگر آنها را بيرون کنند با آنان بيرون نميروند، و اگر با آنها پيکار شود ياريشان نخواهند کرد، و اگر ياريشان کنند پشت به ميدان کرده فرار ميکنند، سپس کسي آنان را ياري نميکند! (12) |
لَأَنْتُمْ أَشَدُّ رَهْبَةً فِي صُدُورِهِمْ مِنَ اللَّهِ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا يَفْقَهُونَ (13) |
وحشت از شما در دلهاي آنها بيش از ترس از خداست، اين به خاطر آن است که آنها گروهي نادانند! (13) |
لَا يُقَاتِلُونَكُمْ جَمِيعًا إِلَّا فِي قُرًى مُحَصَّنَةٍ أَوْ مِنْ وَرَاءِ جُدُرٍ ۚ بَأْسُهُمْ بَيْنَهُمْ شَدِيدٌ ۚ تَحْسَبُهُمْ جَمِيعًا وَقُلُوبُهُمْ شَتَّىٰ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا يَعْقِلُونَ (14) |
آنها هرگز با شما بصورت گروهي نميجنگند جز در دژهاي محکم يا از پشت ديوارها! پيکارشان در ميان خودشان شديد است، (اما در برابر شما ضعيف!) آنها را متحد ميپنداري، در حالي که دلهايشان پراکنده است، اين به خاطر آن است که آنها قومي هستند که تعقل نميکنند! (14) |
كَمَثَلِ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ قَرِيبًا ۖ ذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (15) |
کار اين گروه از يهود همانند کساني است که کمي قبل از آنان بودند، طعم تلخ کار خود را چشيدند و براي آنها عذابي دردناک است! (15) |
كَمَثَلِ الشَّيْطَانِ إِذْ قَالَ لِلْإِنْسَانِ اكْفُرْ فَلَمَّا كَفَرَ قَالَ إِنِّي بَرِيءٌ مِنْكَ إِنِّي أَخَافُ اللَّهَ رَبَّ الْعَالَمِينَ (16) |
کار آنها همچون شيطان است که به انسان گفت: (کافر شو (تا مشکلات تو را حل کنم)!) اما هنگامي که کافر شد گفت: (من از تو بيزارم، من از خداوندي که پروردگار عالميان است بيم دارم!) (16) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |