| سوره 60 | سوره مبارکه الممتحنة | صفحه 550 |
|
| لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِيهِمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كَانَ يَرْجُو اللَّهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ ۚ وَمَنْ يَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ (6) |
| (آري) براي شما در زندگي آنها اسوه حسنه (و سرمشق نيکويي) بود، براي کساني که اميد به خدا و روز قيامت دارند، و هر کس سرپيچي کند به خويشتن ضرر زده است، زيرا خداوند بي نياز و شايسته ستايش است! (6) |
| ۞ عَسَى اللَّهُ أَنْ يَجْعَلَ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَ الَّذِينَ عَادَيْتُمْ مِنْهُمْ مَوَدَّةً ۚ وَاللَّهُ قَدِيرٌ ۚ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ (7) |
| اميد است خدا ميان شما و کساني از مشرکين که با شما دشمني کردند (از راه اسلام) پيوند محبت برقرار کند، خداوند تواناست و خداوند آمرزنده و مهربان است. (7) |
| لَا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَلَمْ يُخْرِجُوكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ (8) |
| خدا شما را از نيکي کردن و رعايت عدالت نسبت به کساني که در راه دين با شما پيکار نکردند و از خانه و ديارتان بيرون نراندند نهي نميکند، چرا که خداوند عدالتپيشگان را دوست دارد. (8) |
| إِنَّمَا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ قَاتَلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَأَخْرَجُوكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ وَظَاهَرُوا عَلَىٰ إِخْرَاجِكُمْ أَنْ تَوَلَّوْهُمْ ۚ وَمَنْ يَتَوَلَّهُمْ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ (9) |
| تنها شما را از دوستي و رابطه با کساني نهي ميکند که در امر دين با شما پيکار کردند و شما را از خانه هايتان بيرون راندند يا به بيرونراندن شما کمک کردند و هر کس با آنان رابطه دوستي داشته باشد ظالم و ستمگر است! (9) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا جَاءَكُمُ الْمُؤْمِنَاتُ مُهَاجِرَاتٍ فَامْتَحِنُوهُنَّ ۖ اللَّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِهِنَّ ۖ فَإِنْ عَلِمْتُمُوهُنَّ مُؤْمِنَاتٍ فَلَا تَرْجِعُوهُنَّ إِلَى الْكُفَّارِ ۖ لَا هُنَّ حِلٌّ لَهُمْ وَلَا هُمْ يَحِلُّونَ لَهُنَّ ۖ وَآتُوهُمْ مَا أَنْفَقُوا ۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ أَنْ تَنْكِحُوهُنَّ إِذَا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ ۚ وَلَا تُمْسِكُوا بِعِصَمِ الْكَوَافِرِ وَاسْأَلُوا مَا أَنْفَقْتُمْ وَلْيَسْأَلُوا مَا أَنْفَقُوا ۚ ذَٰلِكُمْ حُكْمُ اللَّهِ ۖ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ ۚ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (10) |
| اي کساني که ايمان آورده ايد! هنگامي که زنان باايمان بعنوان هجرت نزد شما آيند، آنها را آزمايش کنيد -خداوند به ايمانشان آگاهتر است- هرگاه آنان را مومن يافتيد، آنها را بسوي کفار بازنگردانيد، نه آنها براي کفار حلالند و نه کفار براي آنها حلال، و آنچه را همسران آنها (براي ازدواج با اين زنان) پرداختهاند به آنان بپردازيد، و گناهي بر شما نيست که با آنها ازدواج کنيد هرگاه مهرشان را به آنان بدهيد و هرگز زنان کافر را در همسري خود نگه نداريد (و اگر کسي از زنان شما کافر شد و به بلاد کفر فرار کرد،) حق داريد مهري را که پرداخته ايد مطالبه کنيد همانگونه که آنها حق دارند مهر زنانشان را که از آنان جدا شده اند) از شما مطالبه کنند، اين حکم خداوند است که در ميان شما حکم ميکند، و خداوند دانا و حکيم است! (10) |
| وَإِنْ فَاتَكُمْ شَيْءٌ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ إِلَى الْكُفَّارِ فَعَاقَبْتُمْ فَآتُوا الَّذِينَ ذَهَبَتْ أَزْوَاجُهُمْ مِثْلَ مَا أَنْفَقُوا ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي أَنْتُمْ بِهِ مُؤْمِنُونَ (11) |
| و اگر بعضي از همسران شما از دستتان بروند (و به سوي کفار بازگردند) و شما در جنگي بر آنان پيروز شديد و غنايمي گرفتيد، به کساني که همسرانشان رفتهاند، همانند مهري را که پرداختهاند بدهيد، و از (مخالفت) خداوندي که همه به او ايمان داريد بپرهيزيد! (11) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |