فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه مکارم شیرازی

قرآن ترجمه مکارم شیرازی

سوره 76

سوره مبارکه الانسان

صفحه 579
عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ يُفَجِّرُونَهَا تَفْجِيرًا (6)
از چشمهاي که بندگان خاص خدا از آن مينوشند، و از هر جا بخواهند آن را جاري ميسازند! (6)
يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا (7)
آنها به نذر خود وفا ميکنند، و از روزي که شر و عذابش گسترده است ميترسند، (7)
وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا (8)
و غذاي (خود) را با اينکه به آن علاقه (و نياز) دارند، به (مسکين) و (يتيم) و (اسير) ميدهند! (8)
إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزَاءً وَلَا شُكُورًا (9)
(و ميگويند:) ما شما را بخاطر خدا اطعام ميکنيم، و هيچ پاداش و سپاسي از شما نميخواهيم! (9)
إِنَّا نَخَافُ مِنْ رَبِّنَا يَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِيرًا (10)
ما از پروردگارمان خائفيم در آن روزي که عبوس و سخت است! (10)
فَوَقَاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَٰلِكَ الْيَوْمِ وَلَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَسُرُورًا (11)
(بخاطر اين عقيده و عمل) خداوند آنان را از شر آن روز نگه ميدارد و آنها را ميپذيرد در حالي که غرق شادي و سرورند! (11)
وَجَزَاهُمْ بِمَا صَبَرُوا جَنَّةً وَحَرِيرًا (12)
و در برابر صبرشان، بهشت و لباسهاي حرير بهشتي را به آنها پاداش ميدهد! (12)
مُتَّكِئِينَ فِيهَا عَلَى الْأَرَائِكِ ۖ لَا يَرَوْنَ فِيهَا شَمْسًا وَلَا زَمْهَرِيرًا (13)
اين در حالي است که در بهشت بر تختهاي زيبا تکيه کرده اند، نه آفتاب را در آنجا ميبينند و نه سرما را! (13)
وَدَانِيَةً عَلَيْهِمْ ظِلَالُهَا وَذُلِّلَتْ قُطُوفُهَا تَذْلِيلًا (14)
و در حالي است که سايه هاي درختان بهشتي بر آنها فرو افتاده و چيدن ميوه هايش بسيار آسان است! (14)
وَيُطَافُ عَلَيْهِمْ بِآنِيَةٍ مِنْ فِضَّةٍ وَأَكْوَابٍ كَانَتْ قَوَارِيرَا (15)
و در گرداگرد آنها ظرفهايي سيمين و قدحهايي بلورين ميگردانند (پر از بهترين غذاها و نوشيدنيها)، (15)
قَوَارِيرَ مِنْ فِضَّةٍ قَدَّرُوهَا تَقْدِيرًا (16)
ظرفهاي بلوريني از نقره، که آنها را به اندازه مناسب آماده کرده اند! (16)
وَيُسْقَوْنَ فِيهَا كَأْسًا كَانَ مِزَاجُهَا زَنْجَبِيلًا (17)
و در آنجا از جامهايي سيراب ميشوند که لبريز از شراب طهوري آميخته با زنجبيل است، (17)
عَيْنًا فِيهَا تُسَمَّىٰ سَلْسَبِيلًا (18)
از چشمهاي در بهشت که نامش سلسبيل است! (18)
۞ وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ إِذَا رَأَيْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَنْثُورًا (19)
و بر گردشان (براي پذيرايي) نوجواناني جاوداني ميگردند که هرگاه آنها را ببيني گمان ميکني مرواريد پراکنده اند! (19)
وَإِذَا رَأَيْتَ ثَمَّ رَأَيْتَ نَعِيمًا وَمُلْكًا كَبِيرًا (20)
و هنگامي که آنجا را ببيني نعمتها و ملک عظيمي را ميبيني! (20)
عَالِيَهُمْ ثِيَابُ سُنْدُسٍ خُضْرٌ وَإِسْتَبْرَقٌ ۖ وَحُلُّوا أَسَاوِرَ مِنْ فِضَّةٍ وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا (21)
بر اندام آنها [= بهشتيان] لباسهايي است از حرير نازک سبزرنگ، و از ديباي ضخيم، و با دستبنده ايي از نقره آراستهاند، و پروردگارشان شراب طهور به آنان مينوشاند! (21)
إِنَّ هَٰذَا كَانَ لَكُمْ جَزَاءً وَكَانَ سَعْيُكُمْ مَشْكُورًا (22)
اين پاداش شماست، و سعي و تلاش شما مورد قدرداني است! (22)
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ تَنْزِيلًا (23)
مسلما ما قرآن را بر تو نازل کرديم! (23)
فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِمًا أَوْ كَفُورًا (24)
پس در (تبليغ و اجراي) حکم پروردگارت شکيبا (و با استقامت) باش، و از هيچ گنهکار يا کافري از آنان اطاعت مکن! (24)
وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ بُكْرَةً وَأَصِيلًا (25)
و نام پروردگارت را هر صبح و شام به ياد آور! (25)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 579صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی