| سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 86 |
|
| وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِأَعْدَائِكُمْ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَلِيًّا وَكَفَىٰ بِاللَّهِ نَصِيرًا (45) |
| خدا به دشمنان شما آگاهتر است، (ولي آنها زياني به شما نميرسانند. ) و کافي است که خدا ولي شما باشد، و کافي است که خدا ياور شما باشد. (45) |
| مِنَ الَّذِينَ هَادُوا يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ وَيَقُولُونَ سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا وَاسْمَعْ غَيْرَ مُسْمَعٍ وَرَاعِنَا لَيًّا بِأَلْسِنَتِهِمْ وَطَعْنًا فِي الدِّينِ ۚ وَلَوْ أَنَّهُمْ قَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَاسْمَعْ وَانْظُرْنَا لَكَانَ خَيْرًا لَهُمْ وَأَقْوَمَ وَلَٰكِنْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ بِكُفْرِهِمْ فَلَا يُؤْمِنُونَ إِلَّا قَلِيلًا (46) |
| بعضي از يهود، سخنان را از جاي خود، تحريف ميکنند، و (به جاي اينکه بگويند: (شنيديم و اطاعت کرديم))، ميگويند: (شنيديم و مخالفت کرديم! و (نيز ميگويند:) بشنو! که هرگز نشنوي! و (از روي تمسخر ميگويند:) راعنا [= ما را تحميق کن! ]) تا با زبان خود، حقايق را بگردانند و در آيين خدا، طعنه زنند. ولي اگر آنها (به جاي اين همه لجاجت) ميگفتند: (شنيديم و اطاعت کرديم، و سخنان ما را بشنو و به ما مهلت ده (تا حقايق را درک کنيم))، براي آنان بهتر،و با واقعيت سازگارتر بود. ولي خداوند، آنها را بخاطر کفرشان، از رحمت خود دور ساخته است، از اين رو جز عده کمي ايمان نمي آورند. (46) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ آمِنُوا بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقًا لِمَا مَعَكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَطْمِسَ وُجُوهًا فَنَرُدَّهَا عَلَىٰ أَدْبَارِهَا أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَمَا لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ ۚ وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولًا (47) |
| اي کساني که کتاب (خدا) به شما داده شده! به آنچه (بر پيامبر خود) نازل کرديم -و هماهنگ با نشانه هايي است که با شماست- ايمان بياوريد، پيش از آنکه صورتهايي را محو کنيم، سپس به پشت سر بازگردانيم، يا آنها را از رحمت خود دور سازيم، همان گونه که (اصحاب سبت) [= گروهي از تبهکاران بني اسرائيل] را دور ساختيم، و فرمان خدا، در هر حال انجام شدني است! (47) |
| إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِكَ لِمَنْ يَشَاءُ ۚ وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَرَىٰ إِثْمًا عَظِيمًا (48) |
| خداوند (هرگز) شرک را نميبخشد! و پايينتر از آن را براي هر کس (بخواهد و شايسته بداند) ميبخشد. و آن کسي که براي خدا، شريکي قرار دهد، گناه بزرگي مرتکب شده است. (48) |
| أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يُزَكُّونَ أَنْفُسَهُمْ ۚ بَلِ اللَّهُ يُزَكِّي مَنْ يَشَاءُ وَلَا يُظْلَمُونَ فَتِيلًا (49) |
| آيا نديدي کساني را که خودستايي ميکنند؟! (اين خود ستاييها، بيارزش است،) بلکه خدا هر کس را بخواهد، ستايش ميکند، و کمترين ستمي به آنها نخواهد شد. (49) |
| انْظُرْ كَيْفَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ ۖ وَكَفَىٰ بِهِ إِثْمًا مُبِينًا (50) |
| ببين چگونه بر خدا دروغ ميبندند! و همين گناه آشکار، (براي مجازات آنان) کافي است. (50) |
| أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبًا مِنَ الْكِتَابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ وَيَقُولُونَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا هَٰؤُلَاءِ أَهْدَىٰ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا سَبِيلًا (51) |
| آيا نديدي کساني را که بهره اي از کتاب (خدا) به آنان داده شده، (با اين حال)، به (جبت) و (طاغوت) [= بت و بت پرستان] ايمان مي آورند، و درباره کافران ميگويند: (آنها، از کساني که ايمان آورده اند، هدايت يافتهترند)؟! (51) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |