| سوره 34 | سوره مبارکه سبا | صفحه 434 |
|
| قُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَمَا يُبْدِئُ الْبَاطِلُ وَمَا يُعِيدُ (49) |
| بگو: (حق آمد! و باطل (کاري از آن ساخته نيست و) نميتواند آغازگر چيزي باشد و نه تجديدکننده آن!) (49) |
| قُلْ إِنْ ضَلَلْتُ فَإِنَّمَا أَضِلُّ عَلَىٰ نَفْسِي ۖ وَإِنِ اهْتَدَيْتُ فَبِمَا يُوحِي إِلَيَّ رَبِّي ۚ إِنَّهُ سَمِيعٌ قَرِيبٌ (50) |
| بگو: (اگر من گمراه شوم، از ناحيه خود گمراه ميشوم، و اگر هدايت يابم، به وسيله آنچه پروردگارم به من وحي ميکند هدايت مييابم، او شنواي نزديک است !) (50) |
| وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ فَزِعُوا فَلَا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِنْ مَكَانٍ قَرِيبٍ (51) |
| اگر ببيني هنگامي که فريادشان بلند ميشود اما نميتوانند (از عذاب الهي) بگريزند، و آنها را از جاي نزديکي (که حتي انتظارش را ندارند) ميگيرند (از درماندگي آنها تعجب خواهي کرد)! (51) |
| وَقَالُوا آمَنَّا بِهِ وَأَنَّىٰ لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِنْ مَكَانٍ بَعِيدٍ (52) |
| و (در آن حال) ميگويند: (به حق ايمان آورديم!)، ولي چگونه ميتوانند از فاصله دور به آن دسترسي پيدا کنند! (52) |
| وَقَدْ كَفَرُوا بِهِ مِنْ قَبْلُ ۖ وَيَقْذِفُونَ بِالْغَيْبِ مِنْ مَكَانٍ بَعِيدٍ (53) |
| آنها پيش از اين (که در نهايت آزادي بودند) به آن کافر شدند و دورا دور، و غائبانه (و بدون آگاهي). نسبتهاي ناروا ميدادند. (53) |
| وَحِيلَ بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ مَا يَشْتَهُونَ كَمَا فُعِلَ بِأَشْيَاعِهِمْ مِنْ قَبْلُ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا فِي شَكٍّ مُرِيبٍ (54) |
| (سرانجام) ميان آنها و خواسته هايشان جدايي افکنده شد، همان گونه که با پيروان (و هممسلکان) آنها از قبل عمل شد، چرا که آنها در شک و ترديد بودند! (54) |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
|
| الْحَمْدُ لِلَّهِ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ جَاعِلِ الْمَلَائِكَةِ رُسُلًا أُولِي أَجْنِحَةٍ مَثْنَىٰ وَثُلَاثَ وَرُبَاعَ ۚ يَزِيدُ فِي الْخَلْقِ مَا يَشَاءُ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (1) |
| ستايش مخصوص خداوندي است آفريننده آسمانها و زمين، که فرشتگان را رسولاني قرار داد داراي بالهاي دوگانه و سهگانه و چهارگانه، او هر چه بخواهد در آفرينش ميافزايد، و او بر هر چيزي تواناست! (1) |
| مَا يَفْتَحِ اللَّهُ لِلنَّاسِ مِنْ رَحْمَةٍ فَلَا مُمْسِكَ لَهَا ۖ وَمَا يُمْسِكْ فَلَا مُرْسِلَ لَهُ مِنْ بَعْدِهِ ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (2) |
| هر رحمتي را خدا به روي مردم بگشايد، کسي نميتواند جلو آن را بگيرد، و هر چه را امساک کند، کسي غير از او قادر به فرستادن آن نيست، و او عزيز و حکيم است! (2) |
| يَا أَيُّهَا النَّاسُ اذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ ۚ هَلْ مِنْ خَالِقٍ غَيْرُ اللَّهِ يَرْزُقُكُمْ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ ۚ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ فَأَنَّىٰ تُؤْفَكُونَ (3) |
| اي مردم! به ياد آوريد نعمت خدا را بر شما، آيا آفرينندهاي جز خدا هست که شما را از آسمان و زمين روزي دهد؟! هيچ معبودي جز او نيست، با اين حال چگونه به سوي باطل منحرف ميشويد؟! (3) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |