فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> Deutsch Übersetzung des Koran

Deutsch Übersetzung des Koran

Chapter 26

سوره مبارکه الشعراء
The Poets

Page 373
إِنْ هَٰذَا إِلَّا خُلُقُ الْأَوَّلِينَ (137)
Dies ist nichts als ein Brauch der Früheren (137)
وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ (138)
und wir werden nicht bestraft werden." (138)
فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (139)
So hielten sie ihn für einen Lügner, und Wir vernichteten sie. Hierin ist wahrlich ein Zeichen, jedoch die meisten von ihnen glauben es nicht. (139)
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (140)
Und wahrlich, dein Herr - Er ist der Erhabene, der Barmherzige. (140)
كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِينَ (141)
Die Tamud bezichtigten den Gesandten der Lüge (141)
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صَالِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ (142)
als ihr Bruder, Sahih zu ihnen sagte: "Wollt ihr nicht gottesfürchtig sein? (142)
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (143)
In Wahrheit, ich bin euch ein vertrauenswürdiger Gesandter. (143)
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (144)
So fürchtet Allah und gehorcht mir. (144)
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (145)
Und ich verlange von euch keinen Lohn dafür; mein Lohn ist allein beim Herrn der Welten. (145)
أَتُتْرَكُونَ فِي مَا هَاهُنَا آمِنِينَ (146)
Werdet ihr etwa sicher zurückbleiben unter den Dingen, die hier sind (146)
فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (147)
unter Gärten und Quellen (147)
وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِيمٌ (148)
und Kornfeldern und Dattelpalmen mit Blütendolden, die fast brechen? (148)
وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا فَارِهِينَ (149)
Und aus den Bergen hauet ihr euch Wohnungen geschickt aus. (149)
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (150)
So fürchtet Allah und gehorcht mir. (150)
وَلَا تُطِيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ (151)
Und gehorcht nicht dem Befehl derer, die nicht maßhalten (151)
الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ (152)
die Verderben auf Erden stiften und keine guten Werke verrichten." (152)
قَالُوا إِنَّمَا أَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ (153)
Sie sagten: "Du bist nur einer, der dem Zauber zum Opfer gefallen ist. (153)
مَا أَنْتَ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا فَأْتِ بِآيَةٍ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (154)
Du bist nichts (anderes) als ein Mensch wie wir. So bringe ein Zeichen, wenn du zu den Wahrhaftigen gehörst." (154)
قَالَ هَٰذِهِ نَاقَةٌ لَهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَعْلُومٍ (155)
Er sagte: "Hier ist eine Kamelstute; sie hat (ihre) Trinkzeit, und ihr habt (eure) Trinkzeit an einem bestimmten Tag. (155)
وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ (156)
Berührt sie nicht mit Bösem, damit euch nicht die Strafe eines gewaltigen Tages ereile." (156)
فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِينَ (157)
Sie aber schnitten ihr die Sehnen durch; und danach wurden sie reumütig. (157)
فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (158)
Allein die Strafe ereilte sie. Hierin ist wahrlich ein Zeichen, jedoch die meisten von ihnen glauben es nicht. (158)
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (159)
Und wahrlich, dein Herr - Er ist der Erhabene, der Barmherzige. (159)
Last PageNext PagePage 373Previous PageFirst Page
(The words in brackets added by translator)


Select a TranslationSelect a ChapterGo to Page 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی