فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> Deutsch Übersetzung des Koran

Deutsch Übersetzung des Koran

Chapter 26

سوره مبارکه الشعراء
The Poets

Page 374
كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ (160)
Das Volk Lots bezichtigte den Gesandten der Lüge (160)
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ (161)
als ihr Bruder Lot zu ihnen sagte: "Wollt ihr nicht gottesfürchtig sein? (161)
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (162)
In Wahrheit, ich bin euch ein vertrauenswürdiger Gesandter. (162)
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (163)
So fürchtet Allah und gehorcht mir. (163)
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (164)
Und ich verlange von euch keinen Lohn dafür; mein Lohn ist allein beim Herrn der Welten. (164)
أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ (165)
Vergeht ihr euch unter allen Geschöpfen an Männern (165)
وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ ۚ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ (166)
und lasset eure Frauen (beiseite), die euer Herr für euch geschaffen hat? Nein, ihr seid ein Volk, das die Schranken überschreitet." (166)
قَالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ (167)
Sie sagten: "Wenn du (davon) nicht abläßt, o Lot, so wirst du gewiß einer der Verbannten sein." (167)
قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُمْ مِنَ الْقَالِينَ (168)
Er sagte: "lch verabscheue euer Treiben. (168)
رَبِّ نَجِّنِي وَأَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ (169)
Mein Herr, rette mich und die Meinen vor dem, was sie tun." (169)
فَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ (170)
So erretteten Wir ihn und die Seinen allesamt (170)
إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ (171)
bis auf eine alte Frau, die unter denen war, die zurückblieben. (171)
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (172)
Dann vernichteten Wir die an deren. (172)
وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ مَطَرًا ۖ فَسَاءَ مَطَرُ الْمُنْذَرِينَ (173)
Und Wir ließen einen Regen auf sie niederregnen; und schlimm war der Regen für die Gewarnten. (173)
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (174)
Hierin liegt wahrlich ein Zeichen, jedoch die meisten von ihnen glauben es nicht. (174)
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (175)
Wahrlich, dein Herr - Er ist der Erhabene, der Barmherzige. (175)
كَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ (176)
Das Volk vom Walde bezichtigte den Gesandten der Lüge (176)
إِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَلَا تَتَّقُونَ (177)
als Suaib zu ihnen sagte: "Wollt ihr nicht gottes fürchtig sein? (177)
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (178)
In Wahrheit, ich bin euch ein ver trauenswürdiger Gesandter. (178)
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (179)
So fürchtet Allah und gehorcht mir. (179)
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (180)
Und ich verlange von euch keinen Lohn dafür; mein Lohn ist allein beim Herrn der Welten. (180)
۞ أَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ (181)
Gebt volles Maß und gehört nicht zu denen, die weniger geben (181)
وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ (182)
und wiegt mit richtiger Waage. (182)
وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ (183)
Und vermindert den Menschen nicht ihr Gut und handelt nicht verderbend im Lande, indem ihr Unheil anrichtet. (183)
Last PageNext PagePage 374Previous PageFirst Page
(The words in brackets added by translator)


Select a TranslationSelect a ChapterGo to Page 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی