فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> Deutsch Übersetzung des Koran

Deutsch Übersetzung des Koran

Chapter 26

سوره مبارکه الشعراء
The Poets

Page 375
وَاتَّقُوا الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِينَ (184)
Und fürchtet Den, Der euch und die früheren Geschlechter erschuf." (184)
قَالُوا إِنَّمَا أَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ (185)
Sie sagten: "Du bist nur einer, der dem Zauber zum Opfer gefallen ist. (185)
وَمَا أَنْتَ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا وَإِنْ نَظُنُّكَ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ (186)
Und du bist nichts (anderes) als ein Mensch wie wir, und wir halten dich für einen Lügner. (186)
فَأَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفًا مِنَ السَّمَاءِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (187)
So laß Brocken vom Himmel auf uns niederfallen, wenn du zu den Wahrhaftigen gehörst." (187)
قَالَ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ (188)
Er sagte: "Mein Herr weiß am besten, was ihr tut." (188)
فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (189)
Und sie erklärten ihn für einen Lügner. So ereilte sie die Strafe am Tage der schattenspendenden Wolke. Das war wahrlich die Strafe eines gewaltigen Tages. (189)
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (190)
Hierin ist wahrlich ein Zeichen, jedoch die meisten von ihnen glauben es nicht. (190)
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (191)
Wahrlich, dein Herr - Er ist der Erhabene, der Barmherzige. (191)
وَإِنَّهُ لَتَنْزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ (192)
Und wahrlich, dies ist eine Offenbarung vom Herrn der Welten (192)
نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ (193)
die vom vertrauenswürdigen Gabriel, herabgebracht worden ist (193)
عَلَىٰ قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنْذِرِينَ (194)
auf dein Herz, auf daß du einer der Warner sein mögest (194)
بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُبِينٍ (195)
in arabischer Sprache, die deutlich ist. (195)
وَإِنَّهُ لَفِي زُبُرِ الْأَوَّلِينَ (196)
Und ganz gewiß steht dies in den Schriften der Früheren. (196)
أَوَلَمْ يَكُنْ لَهُمْ آيَةً أَنْ يَعْلَمَهُ عُلَمَاءُ بَنِي إِسْرَائِيلَ (197)
Gilt es ihnen denn nicht als Zeichen, daß die Kundigen unter den Kindern Israels ihn kennen? (197)
وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَىٰ بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ (198)
Und hätten Wir ihn zu einem Nichtaraber hinabgesandt (198)
فَقَرَأَهُ عَلَيْهِمْ مَا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ (199)
und hätte er ihn ihnen vorgelesen, würden sie (doch) nie an ihn geglaubt haben. (199)
كَذَٰلِكَ سَلَكْنَاهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ (200)
So haben Wir ihn in die Herzen der Sünder einziehen lassen. (200)
لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ (201)
Sie werden nicht an ihn glauben, bis sie die schmerzliche Strafe erleben. (201)
فَيَأْتِيَهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ (202)
Doch sie wird unversehens über sie kommen, ohne daß sie es merken. (202)
فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنْظَرُونَ (203)
Dann werden sie sagen: "Wird uns eine Frist gewährt?" (203)
أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ (204)
Ist es denn Unsere Strafe, die sie beschleunigen wollen? (204)
أَفَرَأَيْتَ إِنْ مَتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ (205)
Siehst du es nicht, wenn Wir sie jahrelang genießen lassen? (205)
ثُمَّ جَاءَهُمْ مَا كَانُوا يُوعَدُونَ (206)
Dann aber kommt das zu ihnen, was ihnen angedroht wurde. (206)
Last PageNext PagePage 375Previous PageFirst Page
(The words in brackets added by translator)


Select a TranslationSelect a ChapterGo to Page 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی