فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> Deutsch Übersetzung des Koran

Deutsch Übersetzung des Koran

Chapter 74

سوره مبارکه المدثر
The Shrouded, The Cloaked One, Modasser

Page 576
إِنَّهُ فَكَّرَ وَقَدَّرَ (18)
Siehe, er sann und wog ab! (18)
فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ (19)
Darum Verderben über ihn! Wie wog er ab! (19)
ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ (20)
Wiederum Verderben über ihn! Wie wog er ab! (20)
ثُمَّ نَظَرَ (21)
Dann schaute er, (21)
ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ (22)
dann runzelte er die Stirn und blickte verdrießlich, (22)
ثُمَّ أَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ (23)
dann wandte er sich ab und wurde hochmütig (23)
فَقَالَ إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ (24)
und sagte: "Das ist nichts als Zauberei die weitergegeben wird. (24)
إِنْ هَٰذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ (25)
Das ist nur ein Menschenwort." (25)
سَأُصْلِيهِ سَقَرَ (26)
Bald werde Ich ihn in Saqar brennen lassen. (26)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا سَقَرُ (27)
Und wie kannst du wissen, was Saqar ist? (27)
لَا تُبْقِي وَلَا تَذَرُ (28)
Sie verschont nichts und läßt nichts übrig (28)
لَوَّاحَةٌ لِلْبَشَرِ (29)
und wird von den Menschen aus großer Entfernung wahrgenommen (29)
عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ (30)
sie wird von neunzehn (Engeln) überwacht. (30)
وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً ۙ وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا ۙ وَلَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ ۙ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلًا ۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي مَنْ يَشَاءُ ۚ وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ ۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَىٰ لِلْبَشَرِ (31)
Und Wir haben einzig und allein Engel zu Hütern des Feuers gemacht. Und Wir setzten ihre Anzahl nicht fest, außer zur Prüfung derer, die ungläubig sind, auf daß die, denen das Buch gegeben wurde, Gewißheit erreichen, und auf daß die, die gläubig sind, an Glauben zunehmen, und auf daß die, denen die Schrift gegeben wurde, und die Gläubigen, nicht zweifeln, und auf daß die, in deren Herzen Krankheit ist, und die Ungläubigen sagen mögen: "Was meint Allah mit diesem Gleichnis?" Somit erklärt Allah zum Irrenden, wen Er will, und leitet recht, wen Er will. Und keiner kennt die Heerscharen deines Herrn als Er allein. Dies ist nur eine Ermahnung für die Menschen. (31)
كَلَّا وَالْقَمَرِ (32)
Nein, bei dem Mond (32)
وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ (33)
und bei der Nacht, wenn sie zu Ende geht (33)
وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ (34)
und bei dem Morgen, wenn er anbricht! (34)
إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ (35)
Wahrlich, es ist eine der größten (Katastrophen) (35)
نَذِيرًا لِلْبَشَرِ (36)
eine Warnung für die Menschen (36)
لِمَنْ شَاءَ مِنْكُمْ أَنْ يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ (37)
für die unter euch, die vorwärts schreiten oder zurückbleiben wollen. (37)
كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ (38)
Ein jeder wird für das aufkommen, was er vorausgeschickt hat (38)
إِلَّا أَصْحَابَ الْيَمِينِ (39)
ausgenommen die von der Rechten (39)
فِي جَنَّاتٍ يَتَسَاءَلُونَ (40)
die einander in Gärten fragen (40)
عَنِ الْمُجْرِمِينَ (41)
nach den Schuldigen (41)
مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ (42)
"Was hat euch in Saqar gebracht?" (42)
قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ (43)
Sie sagen: "Wir waren nicht bei denen die beteten (43)
وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ (44)
noch speisten wir die Armen. (44)
وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ (45)
Und wir ließen uns ein im Geschwätz mit den Schwätzern. (45)
وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ (46)
Und wir pflegten den Tag des Gerichts zu leugnen (46)
حَتَّىٰ أَتَانَا الْيَقِينُ (47)
bis der Tod uns ereilte." (47)
Last PageNext PagePage 576Previous PageFirst Page
(The words in brackets added by translator)


Select a TranslationSelect a ChapterGo to Page 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی