فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> Deutsch Übersetzung des Koran

Deutsch Übersetzung des Koran

Chapter 77

سوره مبارکه المرسلات
The Emissaries, Posts, Morsalaat

Page 581
أَلَمْ نَخْلُقْكُمْ مِنْ مَاءٍ مَهِينٍ (20)
Schufen Wir euch nicht aus einer verächtlichen Flüssigkeit (20)
فَجَعَلْنَاهُ فِي قَرَارٍ مَكِينٍ (21)
die Wir dann an eine geschützte Bleibe brachten (21)
إِلَىٰ قَدَرٍ مَعْلُومٍ (22)
für eine bestimmte Fügung? (22)
فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ (23)
So setzten Wir das Maß fest. Wie trefflich ist Unsere Bemessung! (23)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (24)
Wehe an jenem Tag den Leugnern! (24)
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ كِفَاتًا (25)
Haben Wir die Erde nicht zu eurer Aufnahme ge macht (25)
أَحْيَاءً وَأَمْوَاتًا (26)
für die Lebenden und die Toten (26)
وَجَعَلْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَيْنَاكُمْ مَاءً فُرَاتًا (27)
und auf sie hohe Berge gesetzt und euch wohlschmeckendes Wasser zu trinken gegeben? (27)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (28)
Wehe an jenem Tag den Leugnern! (28)
انْطَلِقُوا إِلَىٰ مَا كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ (29)
"Geht nun hin zu dem, was ihr verleugnet habt. (29)
انْطَلِقُوا إِلَىٰ ظِلٍّ ذِي ثَلَاثِ شُعَبٍ (30)
Geht hin zu einem Schatten, der drei Verzweigungen hat (30)
لَا ظَلِيلٍ وَلَا يُغْنِي مِنَ اللَّهَبِ (31)
der weder Schatten spendet noch vor der Flamme schützt." (31)
إِنَّهَا تَرْمِي بِشَرَرٍ كَالْقَصْرِ (32)
Siehe, sie (die Hölle) wirft Funken gleich den Türmen eines Palastes empor (32)
كَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ (33)
als wären sie Kamele von hellgelber Farbe. (33)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (34)
Wehe an jenem Tag den Leugnern! (34)
هَٰذَا يَوْمُ لَا يَنْطِقُونَ (35)
Das ist ein Tag, an dem ihnen die Sprache versagt. (35)
وَلَا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ (36)
Es wird ihnen nicht erlaubt sein, Entschuldigungen vorzubringen. (36)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (37)
Wehe an jenem Tag den Leugnern! (37)
هَٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ ۖ جَمَعْنَاكُمْ وَالْأَوَّلِينَ (38)
Dies ist der Tag der Entscheidung. Wir haben euch und die Früheren versammelt. (38)
فَإِنْ كَانَ لَكُمْ كَيْدٌ فَكِيدُونِ (39)
Habt ihr nun eine List, so setzt eure List gegen Mich ein. (39)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (40)
Wehe an jenem Tag den Leugnern! (40)
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي ظِلَالٍ وَعُيُونٍ (41)
Die Gottesfürchtigen werden inmitten von Schatten und Quellen sein (41)
وَفَوَاكِهَ مِمَّا يَشْتَهُونَ (42)
und Früchten, welche sie sich wünschen. (42)
كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (43)
"Esset und trinkt in Gesundheit um dessentwillen, was ihr getan habt." (43)
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (44)
Wahrlich, so belohnen Wir diejenigen, die Gutes tun (44)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (45)
Wehe an jenem Tag den Leugnern! (45)
كُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِيلًا إِنَّكُمْ مُجْرِمُونَ (46)
"Esset und ergötzt euch eine kleine Weile. Gewiß, ihr seid die Sünder." (46)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (47)
Wehe an jenem Tag den Leugnern! (47)
وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ارْكَعُوا لَا يَرْكَعُونَ (48)
Und wenn zu ihnen gesprochen wird: "Beugt euch!" beugen sie sich nicht. (48)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (49)
Wehe an jenem Tag den Leugnern! (49)
فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ (50)
An welches Wort, nach diesem, wollen sie denn glauben? (50)
Last PageNext PagePage 581Previous PageFirst Page
(The words in brackets added by translator)


Select a TranslationSelect a ChapterGo to Page 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی