فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> English Translation of Quran

English Translation of Quran

Chapter 26

سوره مبارکه الشعراء
The Poets

Page 371
وَاجْعَلْ لِي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ (84)
And give unto me a good report in later generations. (84)
وَاجْعَلْنِي مِنْ وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ (85)
And place me among the inheritors of the Garden of Delight, (85)
وَاغْفِرْ لِأَبِي إِنَّهُ كَانَ مِنَ الضَّالِّينَ (86)
And forgive my father. Lo! he is of those who err. (86)
وَلَا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ (87)
And abase me not on the day when they are raised, (87)
يَوْمَ لَا يَنْفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ (88)
The day when wealth and sons avail not (any man) (88)
إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ (89)
Save him who bringeth unto Allah a whole heart. (89)
وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ (90)
And the Garden will be brought nigh for those who ward off (evil). (90)
وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِلْغَاوِينَ (91)
And hell will appear plainly to the erring. (91)
وَقِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْبُدُونَ (92)
And it will be said unto them: Where is (all) that ye used to worship (92)
مِنْ دُونِ اللَّهِ هَلْ يَنْصُرُونَكُمْ أَوْ يَنْتَصِرُونَ (93)
Instead of Allah? Can they help you or help themselves? (93)
فَكُبْكِبُوا فِيهَا هُمْ وَالْغَاوُونَ (94)
Then will they be hurled therein, they and the seducers (94)
وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ (95)
And the hosts of Iblis, together. (95)
قَالُوا وَهُمْ فِيهَا يَخْتَصِمُونَ (96)
And they will say, when they are quarrelling therein: (96)
تَاللَّهِ إِنْ كُنَّا لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ (97)
By Allah, of a truth we were in error manifest (97)
إِذْ نُسَوِّيكُمْ بِرَبِّ الْعَالَمِينَ (98)
When we made you equal with the Lord of the Worlds. (98)
وَمَا أَضَلَّنَا إِلَّا الْمُجْرِمُونَ (99)
It was but the guilty who misled us. (99)
فَمَا لَنَا مِنْ شَافِعِينَ (100)
Now we have no intercessors (100)
وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٍ (101)
Nor any loving friend. (101)
فَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (102)
Oh, that we had another turn (on earth), that we might be of the believers! (102)
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (103)
Lo! herein is indeed a portent, yet most of them are not believers! (103)
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (104)
And lo, thy Lord! He is indeed the Mighty, the Merciful. (104)
كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِينَ (105)
Noah's folk denied the messengers (of Allah), (105)
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ (106)
When their brother Noah said unto them: Will ye not ward off (evil)? (106)
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (107)
Lo! I am a faithful messenger unto you, (107)
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (108)
So keep your duty to Allah, and obey me. (108)
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (109)
And I ask of you no wage therefor; my wage is the concern only of the Lord of the Worlds. (109)
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (110)
So keep your duty to Allah, and obey me. (110)
۞ قَالُوا أَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْأَرْذَلُونَ (111)
They said: Shall we put faith in thee, when the lowest (of the people) follow thee? (111)
Last PageNext PagePage 371Previous PageFirst Page
(The words in brackets added by translator)


Select a TranslationSelect a ChapterGo to Page 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی