فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> English Translation of Quran

English Translation of Quran

Chapter 26

سوره مبارکه الشعراء
The Poets

Page 374
كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ (160)
The folk of Lot denied the messengers (of Allah), (160)
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ (161)
When their brother Lot said unto them: Will ye not ward off (evil)? (161)
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (162)
Lo! I am a faithful messenger unto you, (162)
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (163)
So keep your duty to Allah and obey me. (163)
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (164)
And I ask of you no wage therefor; my wage is the concern only of the Lord of the Worlds. (164)
أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ (165)
What! Of all creatures do ye come unto the males, (165)
وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ ۚ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ (166)
And leave the wives your Lord created for you? Nay, but ye are froward folk. (166)
قَالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ (167)
They said: If thou cease not, O Lot, thou wilt soon be of the outcast. (167)
قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُمْ مِنَ الْقَالِينَ (168)
He said: I am in truth of those who hate your conduct. (168)
رَبِّ نَجِّنِي وَأَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ (169)
My Lord! Save me and my household from what they do. (169)
فَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ (170)
So We saved him and his household, every one, (170)
إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ (171)
Save an old woman among those who stayed behind. (171)
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (172)
Then afterward We destroyed the others. (172)
وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ مَطَرًا ۖ فَسَاءَ مَطَرُ الْمُنْذَرِينَ (173)
And We rained on them a rain. And dreadful is the rain of those who have been warned. (173)
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (174)
Lo! herein is indeed a portent, yet most of them are not believers. (174)
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (175)
And lo! thy Lord, He is indeed the Mighty, the Merciful. (175)
كَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ (176)
The dwellers in the wood (of Midian) denied the messengers (of Allah), (176)
إِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَلَا تَتَّقُونَ (177)
When Shu'eyb said unto them: Will ye not ward off (evil)? (177)
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (178)
Lo! I am a faithful messenger unto you, (178)
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (179)
So keep your duty to Allah and obey me. (179)
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (180)
And I ask of you no wage for it; my wage is the concern only of the Lord of the Worlds. (180)
۞ أَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ (181)
Give full measure, and be not of those who give less (than the due). (181)
وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ (182)
And weigh with the true balance. (182)
وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ (183)
Wrong not mankind in their goods, and do not evil, making mischief, in the earth. (183)
Last PageNext PagePage 374Previous PageFirst Page
(The words in brackets added by translator)


Select a TranslationSelect a ChapterGo to Page 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی