فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> English Translation of Quran

English Translation of Quran

Chapter 37

سوره مبارکه الصافات
The Rangers, Saaffaat

Page 451
فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ (127)
But they denied him, so they surely will be haled forth (to the doom) (127)
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (128)
Save single-minded slaves of Allah. (128)
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (129)
And we left for him among the later folk (the salutation): (129)
سَلَامٌ عَلَىٰ إِلْ يَاسِينَ (130)
Peace be unto Elias! (130)
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (131)
Lo! thus do We reward the good. (131)
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (132)
Lo! he is one of our believing slaves. (132)
وَإِنَّ لُوطًا لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (133)
And lo! Lot verily was of those sent (to warn). (133)
إِذْ نَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ (134)
When We saved him and his household, every one, (134)
إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ (135)
Save an old woman among those who stayed behind; (135)
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (136)
Then We destroyed the others. (136)
وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِمْ مُصْبِحِينَ (137)
And lo! ye verily pass by (the ruin of) them in the morning (137)
وَبِاللَّيْلِ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (138)
And at night-time; have ye then no sense? (138)
وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (139)
And lo! Jonah verily was of those sent (to warn) (139)
إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (140)
When he fled unto the laden ship, (140)
فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ الْمُدْحَضِينَ (141)
And then drew lots and was of those rejected; (141)
فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ (142)
And the fish swallowed him while he was blameworthy; (142)
فَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ (143)
And had he not been one of those who glorify (Allah) (143)
لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ (144)
He would have tarried in its belly till the day when they are raised; (144)
۞ فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ سَقِيمٌ (145)
Then We cast him on a desert shore while he was sick; (145)
وَأَنْبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِنْ يَقْطِينٍ (146)
And We caused a tree of gourd to grow above him; (146)
وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ (147)
And We sent him to a hundred thousand (folk) or more (147)
فَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ (148)
And they believed, therefor We gave them comfort for a while. (148)
فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَ (149)
Now ask them (O Muhammad): Hath thy Lord daughters whereas they have sons? (149)
أَمْ خَلَقْنَا الْمَلَائِكَةَ إِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ (150)
Or created We the angels females while they were present? (150)
أَلَا إِنَّهُمْ مِنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ (151)
Lo! it is of their falsehood that they say: (151)
وَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (152)
Allah hath begotten. Allah! verily they tell a lie. (152)
أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ (153)
(And again of their falsehood): He hath preferred daughters to sons. (153)
Last PageNext PagePage 451Previous PageFirst Page
(The words in brackets added by translator)


Select a TranslationSelect a ChapterGo to Page 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی