فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> English Translation of Quran

English Translation of Quran

Chapter 70

سوره مبارکه المعارج
The Stairways, The Ways of Ascent, Maarij

Page 569
يُبَصَّرُونَهُمْ ۚ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ (11)
Though they will be given sight of them. The guilty man will long to be able to ransom himself from the punishment of that day at the price of his children (11)
وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ (12)
And his spouse and his brother (12)
وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ (13)
And his kin that harboured him (13)
وَمَنْ فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنْجِيهِ (14)
And all that are in the earth, if then it might deliver him. (14)
كَلَّا ۖ إِنَّهَا لَظَىٰ (15)
But nay! for lo! it is the fire of hell (15)
نَزَّاعَةً لِلشَّوَىٰ (16)
Eager to roast; (16)
تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّىٰ (17)
It calleth him who turned and fled (from truth), (17)
وَجَمَعَ فَأَوْعَىٰ (18)
And hoarded (wealth) and withheld it. (18)
۞ إِنَّ الْإِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا (19)
Lo! man was created anxious, (19)
إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا (20)
Fretful when evil befalleth him (20)
وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا (21)
And, when good befalleth him, grudging; (21)
إِلَّا الْمُصَلِّينَ (22)
Save worshippers. (22)
الَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ (23)
Who are constant at their worship (23)
وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ (24)
And in whose wealth there is a right acknowledged (24)
لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ (25)
For the beggar and the destitute; (25)
وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ (26)
And those who believe in the Day of Judgment, (26)
وَالَّذِينَ هُمْ مِنْ عَذَابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ (27)
And those who are fearful of their Lord's doom - (27)
إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ (28)
Lo! the doom of their Lord is that before which none can feel secure - (28)
وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ (29)
And those who preserve their chastity (29)
إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ (30)
Save with their wives and those whom their right hands possess, for thus they are not blameworthy; (30)
فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَاءَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ (31)
But whoso seeketh more than that, those are they who are transgressors; (31)
وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ (32)
And those who keep their pledges and their covenant, (32)
وَالَّذِينَ هُمْ بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ (33)
And those who stand by their testimony (33)
وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ (34)
And those who are attentive at their worship. (34)
أُولَٰئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُكْرَمُونَ (35)
These will dwell in Gardens, honoured. (35)
فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ (36)
What aileth those who disbelieve, that they keep staring toward thee (O Muhammad), open-eyed, (36)
عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ (37)
On the right and on the left, in groups? (37)
أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ (38)
Doth every man among them hope to enter the Garden of Delight? (38)
كَلَّا ۖ إِنَّا خَلَقْنَاهُمْ مِمَّا يَعْلَمُونَ (39)
Nay, verily. Lo! We created them from what they know. (39)
Last PageNext PagePage 569Previous PageFirst Page
(The words in brackets added by translator)


Select a TranslationSelect a ChapterGo to Page 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی