فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> Traduction française du Coran

Traduction française du Coran

Chapter 26

سوره مبارکه الشعراء
The Poets

Page 372
قَالَ وَمَا عِلْمِي بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (112)
Il dit: «Je ne sais pas ce que ceux-là faisaient. (112)
إِنْ حِسَابُهُمْ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّي ۖ لَوْ تَشْعُرُونَ (113)
Leur compte n'incombe qu'à mon Seigneur. Si seulement vous êtes conscients. (113)
وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِينَ (114)
Je ne suis pas celui qui repousse les croyants. (114)
إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُبِينٌ (115)
Je ne suis qu'un avertisseur explicite». (115)
قَالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ (116)
Ils dirent: «Si tu ne cesses pas, Noé, tu seras certainement du nombre des lapidés!» (116)
قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِي كَذَّبُونِ (117)
Il dit: «O mon Seigneur, mon peuple me traite de menteur. (117)
فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِي وَمَنْ مَعِيَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (118)
Tranche donc clairement entre eux et moi; et sauve-moi ainsi que ceux des croyants qui sont avec moi». (118)
فَأَنْجَيْنَاهُ وَمَنْ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (119)
Nous le sauvâmes donc, de même que ceux qui étaient avec lui dans l'arche, pleinement chargée. (119)
ثُمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِينَ (120)
Et ensuite nous noyâmes le reste (les infidèles). (120)
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (121)
Voilà bien là un signe. Cependant, la plupart d'entre eux ne croient pas. (121)
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (122)
Et Ton Seigneur, c'est lui vraiment le Puissant, le Très Miséricordieux. (122)
كَذَّبَتْ عَادٌ الْمُرْسَلِينَ (123)
Les 'Aad traitèrent de menteurs les Envoyés. (123)
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ (124)
Et quand Hûd, leur frère (contribule), leur dit: «Ne craindrez-vous pas [Allah]?» (124)
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (125)
Je suis pour vous un messager digne de confiance, (125)
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (126)
Craignez Allah donc et obéissez-moi. (126)
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (127)
Et je ne vous demande pas de salaire pour cela; mon salaire n'incombe qu'au Seigneur de l'univers. (127)
أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ (128)
Bâtissez-vous par frivolité sur chaque colline un monument? (128)
وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ (129)
Et édifiez-vous des châteaux comme si vous deviez demeurer éternellement? (129)
وَإِذَا بَطَشْتُمْ بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ (130)
Et quand vous sévissez contre quelqu'un, vous le faites impitoyablement. (130)
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (131)
Craignez Allah donc et obéissez-moi. (131)
وَاتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُمْ بِمَا تَعْلَمُونَ (132)
Craignez Celui qui vous a pourvus de [toutes les bonnes choses] que vous connaissez, (132)
أَمَدَّكُمْ بِأَنْعَامٍ وَبَنِينَ (133)
qui vous a pourvus de bestiaux et d'enfants, (133)
وَجَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (134)
de jardins et de sources. (134)
إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (135)
Je crains pour vous le châtiment d'un Jour terrible». (135)
قَالُوا سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُنْ مِنَ الْوَاعِظِينَ (136)
Ils dirent: «Que tu nous exhortes ou pas, cela nous est parfaitement égal! (136)
Last PageNext PagePage 372Previous PageFirst Page
(The words in brackets added by translator)


Select a TranslationSelect a ChapterGo to Page 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی