فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> Traduction française du Coran

Traduction française du Coran

Chapter 51

سوره مبارکه الذاريات
The Scatterers, Almariaat, Zaarriiat

Page 521
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُكِ (7)
Par le ciel aux voies parfaitement tracées! (7)
إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُخْتَلِفٍ (8)
vous divergez sur ce que vous dites. (8)
يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ (9)
Est détourné de lui quiconque a été détourné de la foi. (9)
قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ (10)
Maudits soient les menteurs, (10)
الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ (11)
qui sont plongés dans l'insouciance. (11)
يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ (12)
Ils demandent: «A quand le jour de la Rétribution?» (12)
يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ (13)
Le jour où ils seront éprouvés au Feu: (13)
ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَٰذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ (14)
«Goûtez à votre épreuve [punition]; voici ce que vous cherchiez à hâter». (14)
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (15)
Les pieux seront dans des Jardins et [parmi] des sources, (15)
آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُحْسِنِينَ (16)
recevant ce que leur Seigneur leur aura donné. Car ils ont été auparavant des bienfaisants: (16)
كَانُوا قَلِيلًا مِنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ (17)
ils dormaient peu, la nuit, (17)
وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ (18)
et aux dernières heures de la nuit ils imploraient le pardon [d'Allah]; (18)
وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ (19)
et dans leurs biens, il y avait un droit au mendiant et au déshérité. (19)
وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِلْمُوقِنِينَ (20)
Il y a sur terre des preuves pour ceux qui croient avec certitude; (20)
وَفِي أَنْفُسِكُمْ ۚ أَفَلَا تُبْصِرُونَ (21)
ainsi qu'en vous-mêmes. N'observez-vous donc pas? (21)
وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ (22)
Et il y a dans le ciel votre subsistance et ce qui vous a été promis. (22)
فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنْطِقُونَ (23)
Par le Seigneur du ciel et de la terre! Ceci est tout aussi vrai que le fait que vous parliez. (23)
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ (24)
T'est-il parvenu le récit des visiteurs honorables d'Abraham? (24)
إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا ۖ قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُنْكَرُونَ (25)
Quand ils entrèrent chez lui et dirent: «Paix!», il [leur] dit: «Paix, visiteurs inconnus». (25)
فَرَاغَ إِلَىٰ أَهْلِهِ فَجَاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ (26)
Puis il alla discrètement à sa famille et apporta un veau gras. (26)
فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ (27)
Ensuite il l'approcha d'eux... «Ne mangez-vous pas?» dit-il. (27)
فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً ۖ قَالُوا لَا تَخَفْ ۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ (28)
Il ressentit alors de la peur vis-à-vis d'eux. Ils dirent: «N'aie pas peur». Et ils lui annoncèrent [la naissance] d'un garçon plein de savoir. (28)
فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ (29)
Alors sa femme s'avança en criant, se frappa le visage et dit: «Une vieille femme stérile...» (29)
قَالُوا كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِ ۖ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ (30)
Ils dirent: «Ainsi a dit ton Seigneur. C'est Lui vraiment le Sage, l'Omniscient». (30)
Last PageNext PagePage 521Previous PageFirst Page
(The words in brackets added by translator)


Select a TranslationSelect a ChapterGo to Page 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی