فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> Traduction française du Coran

Traduction française du Coran

Chapter 70

سوره مبارکه المعارج
The Stairways, The Ways of Ascent, Maarij

Page 569
يُبَصَّرُونَهُمْ ۚ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ (11)
bien qu'ils se voient l'un l'autre. Le criminel aimerait pouvoir se racheter du châtiment de ce jour, en livrant ses enfants, (11)
وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ (12)
sa compagne, son frère, (12)
وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ (13)
même son clan qui lui donnait asile, (13)
وَمَنْ فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنْجِيهِ (14)
et tout ce qui est sur la terre, tout, qui pourrait le sauver. (14)
كَلَّا ۖ إِنَّهَا لَظَىٰ (15)
Mais rien [ne le sauvera]. [L'Enfer] est un brasier (15)
نَزَّاعَةً لِلشَّوَىٰ (16)
arrachant brutalement la peau du crâne. (16)
تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّىٰ (17)
Il appellera celui qui tournait le dos et s'en allait, (17)
وَجَمَعَ فَأَوْعَىٰ (18)
amassait et thésaurisait. (18)
۞ إِنَّ الْإِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا (19)
Oui, l'homme a été créé instable [très inquiet]; (19)
إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا (20)
quand le malheur le touche, il est abattu; (20)
وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا (21)
et quand le bonheur le touche, il est grand refuseur. (21)
إِلَّا الْمُصَلِّينَ (22)
Sauf ceux qui pratiquent la Salât (22)
الَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ (23)
qui sont assidus à leurs Salâts, (23)
وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ (24)
et sur les biens desquels il y a un droit bien déterminé [la Zakât] (24)
لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ (25)
pour le mendiant et le déshérité; (25)
وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ (26)
et qui déclarent véridique le Jour de la Rétribution, (26)
وَالَّذِينَ هُمْ مِنْ عَذَابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ (27)
et ceux qui craignent le châtiment de leur Seigneur (27)
إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ (28)
car vraiment, il n'y a nulle assurance contre le châtiment de leur Seigneur; (28)
وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ (29)
et qui se maintiennent dans la chasteté (29)
إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ (30)
et n'ont de rapports qu'avec leurs épouses ou les esclaves qu'ils possèdent car dans ce cas, ils ne sont pas blâmables, (30)
فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَاءَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ (31)
mais ceux qui cherchent [leur plaisir] en dehors de cela, sont des transgresseurs; (31)
وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ (32)
et qui gardent les dépôts confiés à eux, et respectent leurs engagements scrupuleusement; (32)
وَالَّذِينَ هُمْ بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ (33)
et qui témoignent de la stricte vérité, (33)
وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ (34)
et qui sont réguliers dans leur Salât. (34)
أُولَٰئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُكْرَمُونَ (35)
Ceux-là seront honorés dans des Jardins. (35)
فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ (36)
Qu'ont donc, ceux qui ont mécru, à courir vers toi, le cou tendu, (36)
عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ (37)
de droite et de gauche, [venant] par bandes? (37)
أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ (38)
Chacun d'eux convoite-t-il qu'on le laisse entrer au Jardin des délices? (38)
كَلَّا ۖ إِنَّا خَلَقْنَاهُمْ مِمَّا يَعْلَمُونَ (39)
Mais non! Nous les avons créés de ce qu'ils savent. (39)
Last PageNext PagePage 569Previous PageFirst Page
(The words in brackets added by translator)


Select a TranslationSelect a ChapterGo to Page 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی