فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> Traduction française du Coran

Traduction française du Coran

Chapter 77

سوره مبارکه المرسلات
The Emissaries, Posts, Morsalaat

Page 581
أَلَمْ نَخْلُقْكُمْ مِنْ مَاءٍ مَهِينٍ (20)
Ne vous avons-Nous pas créés d'une eau vile (20)
فَجَعَلْنَاهُ فِي قَرَارٍ مَكِينٍ (21)
que Nous avons placée dans un reposoir sûr, (21)
إِلَىٰ قَدَرٍ مَعْلُومٍ (22)
pour une durée connue? (22)
فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ (23)
Nous l'avons décrété ainsi et Nous décrétons [tout] de façon parfaite. (23)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (24)
Malheur, ce jour-là, à ceux qui criaient au mensonge. (24)
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ كِفَاتًا (25)
N'avons-Nous pas fait de la terre un endroit les contenant tous, (25)
أَحْيَاءً وَأَمْوَاتًا (26)
les vivants ainsi que les morts? (26)
وَجَعَلْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَيْنَاكُمْ مَاءً فُرَاتًا (27)
Et n'y avons-Nous pas placé fermement de hautes montagnes? Et ne vous avons-Nous pas abreuvés d'eau douce? (27)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (28)
Malheur, ce jour-là, à ceux qui criaient au mensonge. (28)
انْطَلِقُوا إِلَىٰ مَا كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ (29)
Allez vers ce que vous traitiez alors de mensonge! (29)
انْطَلِقُوا إِلَىٰ ظِلٍّ ذِي ثَلَاثِ شُعَبٍ (30)
Allez vers une ombre [fumée de l'Enfer] à trois branches; (30)
لَا ظَلِيلٍ وَلَا يُغْنِي مِنَ اللَّهَبِ (31)
qui n'est ni ombreuse ni capable de protéger contre la flamme; (31)
إِنَّهَا تَرْمِي بِشَرَرٍ كَالْقَصْرِ (32)
car [le feu] jette des étincelles volumineuses comme des châteaux, (32)
كَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ (33)
et qu'on prendrait pour des chameaux jaunes. (33)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (34)
Malheur, ce jour-là, à ceux qui criaient au mensonge. (34)
هَٰذَا يَوْمُ لَا يَنْطِقُونَ (35)
Ce sera le jour où ils ne [peuvent] pas parler, (35)
وَلَا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ (36)
et point ne leur sera donné permission de s'excuser. (36)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (37)
Malheur, ce jour-là, à ceux qui criaient au mensonge. (37)
هَٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ ۖ جَمَعْنَاكُمْ وَالْأَوَّلِينَ (38)
C'est le Jour de la Décision [Jugement], où nous vous réunirons ainsi que les anciens. (38)
فَإِنْ كَانَ لَكُمْ كَيْدٌ فَكِيدُونِ (39)
Si vous disposez d'une ruse, rusez donc contre Moi. (39)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (40)
Malheur, ce jour-là, à ceux qui criaient au mensonge. (40)
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي ظِلَالٍ وَعُيُونٍ (41)
Les pieux seront parmi des ombrages et des sources (41)
وَفَوَاكِهَ مِمَّا يَشْتَهُونَ (42)
De même que des fruits selon leurs désirs. (42)
كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (43)
«Mangez et buvez agréablement, pour ce que vous faisiez». (43)
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (44)
C'est ainsi que Nous récompensons les bienfaisants. (44)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (45)
Malheur, ce jour-là, à ceux qui criaient au mensonge. (45)
كُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِيلًا إِنَّكُمْ مُجْرِمُونَ (46)
«Mangez et jouissez un peu (ici-bas); vous êtes certes des criminels». (46)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (47)
Malheur, ce jour-là, à ceux qui criaient au mensonge. (47)
وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ارْكَعُوا لَا يَرْكَعُونَ (48)
Et quand on leur dit: «Inclinez-vous, ils ne s'inclinent pas. (48)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (49)
Malheur, ce jour-là, à ceux qui criaient au mensonge. (49)
فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ (50)
Après cela, en quelle parole croiront-ils donc? (50)
Last PageNext PagePage 581Previous PageFirst Page
(The words in brackets added by translator)


Select a TranslationSelect a ChapterGo to Page 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی