کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست |
|
در رهگذر کیست که دامی ز بلا نیست؟ |
چون چشم تو دل میبرد از گوشه نشینان |
|
همراه تو بودن گُنه از جانب ما نیست! |
روی تو مگر آینه لطف الهیست |
|
حقا که چنیناست و در این روی و ریا نیست |
نرگس طلبد شیوه چشم تو، زِهی چشم |
|
مِسکینْ خبرش از سَر و در دیده حیا نیست |
از بهر خدا زلف مَپیرای، که ما را |
|
شب نیست که صد عَربَده با باد صبا نیست |
بازآی! که بی روی تو، ای شمع دل افروز |
|
در بزم حریفان اثر نور و صفا نیست |
تیمار غریبان اثر ذکر جمیل است |
|
جانا! مگر این قاعده در شهر شما نیست؟ |
دِی میشد و گفتم: صنما! عهد به جای آر |
|
گفتا: غلطی خواجه! در این عهد وفا نیست |
گر پیر مغان مُرشد من شد چه تفاوت؟ |
|
در هیچ سَری نیست که سِرّی ز خدا نیست |
عاشق چه کند گر نَکِشد بار ملامت؟ |
|
با هیچ دلاورْ سپرِ تیرِ قضا نیست |
در صومعه زاهد و در خلوت صوفی |
|
جز گوشهی ابروی تو، محراب دعا نیست |
ای چنگ فروبرده به خونِ دلِ حافظ |
|
فکرت مگر از غِیرتِ قرآن و خدا نیست؟ * |
|
در آغاز این شعر آسمانی حافظ باز تاکید به بلا و آزمون الهی میکند ولی در نهایت در مصرع آخر (در معنی عام) حساب عاملین بلای بر مردم را از حکمت کار خدا جدا میکند و آنان را به شدت برای عاقبت کارشان هشدار میدهد
که ای ظالمان آیا هیچ از غیرت قرآن و خدا نمی ترسید؟! و با تعجب میگوید چگونه نمی ترسید؟! ای عاملان خون دل خوردن مردم.
خداوند در آیات 4 تا 6 سوره ماعون میفرماید
پس واي بر آن نماز گزاران، که دل از ياد خدا غافل دارند. همانان که (اگر طاعتي کنند به) ريا و خود نمايي کنند
این هشدار بزرگی است برای کسانی که ظاهرا مسلمان هستند ولی در دل کافرند کسانی که در دل از یاد خدا غافل هستند کافر حقیقی هستند
هشدار حافظ که حقیقتا حافظ قرآن بوده باید جدی گرفته شود از سوی تمام کسانی که ادعای دینداری دارند کسانی که به ظاهر ادعای دوست داشتن خدا را دارند ولی در دل مال و ثروت را می پرستند و بخاطر آن خون به دل مردم و دیگران می کنند که در مرام حافظ و در حقیقت این کفر واقعی است
خداوند طبق قرآن قوانینی برای فرصت دادن به مردم دارد و کافران نباید فکر کنند که این فرصت سبب رهایی آنان از عاقبت کارشان میشود مثلا یزید امام حسین و یارانش را شهید کرد و آنچنان ظاهرسازی کردند که حتی قاتلان روزه بودند هنگام کشتن ایشان ولی امروز در تاریخ شرمنده تر از یزیدیان کیست؟
چه بسیار فرعون و نمرود و ... و یزید که در طول تاریخ آمده اند و به خیال خام خود چند مدتی هم بهره مند گشتند ولی هرگز قادر نبودند از غیرت خدا در امان بمانند
ما باید هشیار باشیم که بر طبق قرآن حوادثی چون گذشتگان برای ما هم رخ خواهد داد در جایی که کربلای انتخاب بین حق و باطل است، در روز عاشورایی که بسیار کم هستند یاران حق. ولی هرکه همچون "حُرابن ریاحی" حتی به قیمت خون خود حق را یاری کند بعد از هزاران سال چنین به نیک نامی جاوید میشود
باشد که ما یاور حق باشیم نه در برابر حق
(بیت آخر معنای بلند دیگری دارد که در آن رازی بسیار مهم است ... فقط به این اشاره میشود که راه رسیدن به آن معنای دیگر عمل به این معنی اول است
هر کس که این ندارد حقا که آن ندارد)
|