فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي

پر طاووس قشنگ است ، به كركس ندهند


اندیشه پاک
پر طاووس قشنگ است ، به كركس ندهند معرفت بار گرانیست ، به هركس ندهند *
معرفت راه رهائیست ، به هر نفس ندهند معرفت بذر نشكفته عشقیست ، به نارس ندهند
معرفت علمیست كه شناسد ، كس ز ناكس این علم گران را در عالم عرفان ، به نا كس ندهند
شعر از سید ذبیح ا...قاسمی (رهام)
* "معرفت دُر گرانیست به هر کس ندهند، پر طاووس قشنگ است به کرکس ندهند"
این نیز گفته شده ولی در اینجا مایل به بیان آیه ای از قرآن هستم که هم می تواند ارزش معرفت را با بی نهایت دُر بیان کند و هم سنگینی بار مسئولیت عارف و صاحب معرفت را با سنگین ترین بارها برابر کند
خداوند در قرآن در سوره بقره آیه 269 می فرماید
"خداوند حکمت را به هر که بخواهد مى بخشد ، و به هر کس حکمت داده شود ، خير فراوان به او داده شده است ، و اين را جز صاحبان خرد درنمى يابند"
کسی که حکمت می داند را حکیم گویند مثل حکیم فردوسی و کسی که حکیم است به اوج شناخت و معرفت خداوند و درک هستی رسیده
نکته اینجاست که خداوند در رابطه با اهدای حکمت و معرفت از واژه خیر کثیر استفاده کرده و گفته این را جز صاحبان خرد درک نمی کنند
در واقع خداوند در این آیه عظمت و ارزش معرفت را بیان نموده که تا به آن نرسی ارزش آنرا درک نمی کنی که تا حتی میزان ارزش آن نیز در قالب کلمات قابل بیان نیست
وقتی چیزی تا این حد ارزشمند باشد اولا آسان و ارزان بدست نمی آید ثانیا کسی که به معرفت برسد با پرداخت هزینه ها مقدماتی فراهم کرده که راحت این بار سنگین را زمین نگذارد و تا پایان راه به دوش حمل کند
این همان بار امانت الهی است که حافظ می فرماید
"آسمان بار امانت نتوانست کشید ، قرعه کار به نام من دیوانه زدند"
این بار معرفت سنگین ترین بارها و این دُر معرفت با ارزشترین چیزهاست که حتی شاعران و حتی با اغراق قادر به توضیح آن نیستند
گلچین (2017/05/27-03:00)


اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)


زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی