سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 13 |
|
وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ لَا تَسْفِكُونَ دِمَاءَكُمْ وَلَا تُخْرِجُونَ أَنْفُسَكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ ثُمَّ أَقْرَرْتُمْ وَأَنْتُمْ تَشْهَدُونَ (84) |
و چون از شما پيمان محکم گرفتيم که: «خون همديگر را مريزيد، و يکديگر را از سرزمين خود بيرون نکنيد»؛ سپس [به اين پيمان] اقرار کرديد، و خود گواهيد. (84) |
ثُمَّ أَنْتُمْ هَٰؤُلَاءِ تَقْتُلُونَ أَنْفُسَكُمْ وَتُخْرِجُونَ فَرِيقًا مِنْكُمْ مِنْ دِيَارِهِمْ تَظَاهَرُونَ عَلَيْهِمْ بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَإِنْ يَأْتُوكُمْ أُسَارَىٰ تُفَادُوهُمْ وَهُوَ مُحَرَّمٌ عَلَيْكُمْ إِخْرَاجُهُمْ ۚ أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَتَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ ۚ فَمَا جَزَاءُ مَنْ يَفْعَلُ ذَٰلِكَ مِنْكُمْ إِلَّا خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَىٰ أَشَدِّ الْعَذَابِ ۗ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (85) |
[ولى] باز همين شما هستيد که يکديگر را مىکشيد، و گروهى از خودتان را از ديارشان بيرون مىرانيد، و به گناه و تجاوز، بر ضد آنان به يکديگر کمک مىکنيد. و اگر به اسارت پيش شما آيند، به [دادن] فديه، آنان را آزاد مىکنيد، با آنکه [نه تنها کشتن، بلکه] بيرون کردن آنان بر شما حرام شده است. آيا شما به پارهاى از کتاب [تورات] ايمان مىآوريد، و به پارهاى کفر مىورزيد؟ پس جزاى هر کس از شما که چنين کند، جز خوارى در زندگى دنيا چيزى نخواهد بود، و روز رستاخيز ايشان را به سختترين عذابها باز برند، و خداوند از آنچه مىکنيد غافل نيست. (85) |
أُولَٰئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا بِالْآخِرَةِ ۖ فَلَا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ (86) |
همين کسانند که زندگى دنيا را به [بهاى] جهان ديگر خريدند. پس نه عذاب آنان سبک گردد، و نه ايشان يارى شوند. (86) |
وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَقَفَّيْنَا مِنْ بَعْدِهِ بِالرُّسُلِ ۖ وَآتَيْنَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّنَاتِ وَأَيَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ ۗ أَفَكُلَّمَا جَاءَكُمْ رَسُولٌ بِمَا لَا تَهْوَىٰ أَنْفُسُكُمُ اسْتَكْبَرْتُمْ فَفَرِيقًا كَذَّبْتُمْ وَفَرِيقًا تَقْتُلُونَ (87) |
و همانا به موسى کتاب [تورات] را داديم، و پس از او پيامبرانى را پشت سر هم فرستاديم، و عيسى پسر مريم را معجزههاى آشکار بخشيديم، و او را با «روح القدس» تأييد کرديم؛ پس چرا هر گاه پيامبرى چيزى را که خوشايند شما نبود برايتان آورد، کبر ورزيديد؟ گروهى را دروغگو خوانديد و گروهى را کشتيد. (87) |
وَقَالُوا قُلُوبُنَا غُلْفٌ ۚ بَلْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ بِكُفْرِهِمْ فَقَلِيلًا مَا يُؤْمِنُونَ (88) |
و گفتند: «دلهاى ما در غلاف است.» [نه، چنين نيست] بلکه خدا به سزاى کفرشان، لعنتشان کرده است. پس آنان که ايمان مىآورند چه اندکشمارهاند. (88) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |