سوره 6 | سوره مبارکه الانعام | صفحه 149 |
|
وَلَا تَقْرَبُوا مَالَ الْيَتِيمِ إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ حَتَّىٰ يَبْلُغَ أَشُدَّهُ ۖ وَأَوْفُوا الْكَيْلَ وَالْمِيزَانَ بِالْقِسْطِ ۖ لَا نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا ۖ وَإِذَا قُلْتُمْ فَاعْدِلُوا وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَىٰ ۖ وَبِعَهْدِ اللَّهِ أَوْفُوا ۚ ذَٰلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ (152) |
و به مال يتيم -جز به نحوى [هر چه نيکوتر]- نزديک مشويد، تا به حد رشد خود برسد. و پيمانه و ترازو را به عدالت، تمام بپيماييد. هيچ کس را جز به قدر توانش تکليف نمىکنيم. و چون [به داورى يا شهادت] سخن گوييد دادگرى کنيد، هر چند [در باره] خويشاوند [شما] باشد. و به پيمان خدا وفا کنيد. اينهاست که [خدا] شما را به آن سفارش کرده است، باشد که پند گيريد. (152) |
وَأَنَّ هَٰذَا صِرَاطِي مُسْتَقِيمًا فَاتَّبِعُوهُ ۖ وَلَا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَنْ سَبِيلِهِ ۚ ذَٰلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ (153) |
و [بدانيد] اين است راه راست من؛ پس، از آن پيروى کنيد. و از راهها[ى ديگر] که شما را از راه وى پراکنده مىسازد پيروى مکنيد. اينهاست که [خدا] شما را به آن سفارش کرده است، باشد که به تقوا گراييد. (153) |
ثُمَّ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ تَمَامًا عَلَى الَّذِي أَحْسَنَ وَتَفْصِيلًا لِكُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً لَعَلَّهُمْ بِلِقَاءِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ (154) |
آنگاه به موسى کتاب داديم، براى اينکه [نعمت را] بر کسى که نيکى کرده است تمام کنيم، و براى اينکه هر چيزى را بيان نماييم، و هدايت و رحمتى باشد، اميد که به لقاى پروردگارشان ايمان بياورند. (154) |
وَهَٰذَا كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ فَاتَّبِعُوهُ وَاتَّقُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (155) |
و اين، خجسته کتابى است که ما آن را نازل کرديم؛ پس، از آن پيروى کنيد و پرهيزگارى نماييد، باشد که مورد رحمت قرار گيريد، (155) |
أَنْ تَقُولُوا إِنَّمَا أُنْزِلَ الْكِتَابُ عَلَىٰ طَائِفَتَيْنِ مِنْ قَبْلِنَا وَإِنْ كُنَّا عَنْ دِرَاسَتِهِمْ لَغَافِلِينَ (156) |
تا نگوييد: «کتاب [آسمانى]، تنها بر دو طايفه پيش از ما نازل شده، و ما از آموختن آنان بىخبر بوديم.» (156) |
أَوْ تَقُولُوا لَوْ أَنَّا أُنْزِلَ عَلَيْنَا الْكِتَابُ لَكُنَّا أَهْدَىٰ مِنْهُمْ ۚ فَقَدْ جَاءَكُمْ بَيِّنَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ ۚ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ كَذَّبَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَصَدَفَ عَنْهَا ۗ سَنَجْزِي الَّذِينَ يَصْدِفُونَ عَنْ آيَاتِنَا سُوءَ الْعَذَابِ بِمَا كَانُوا يَصْدِفُونَ (157) |
يا نگوييد: «اگر کتاب بر ما نازل مىشد، قطعاً از آنان هدايتيافتهتر بوديم.» اينک حجّتى از جانب پروردگارتان براى شما آمده و رهنمود و رحمتى است. پس کيست ستمکارتر از آن کس که آيات خدا را دروغ پندارد و از آنها روى گرداند؟ به زودى کسانى را که از آيات ما روى مىگردانند، به سبب [همين] اعراضشان، به عذابى سخت مجازات خواهيم کرد. (157) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |