| سوره 8 | سوره مبارکه الانفال | صفحه 178 |
|
| إِذْ تَسْتَغِيثُونَ رَبَّكُمْ فَاسْتَجَابَ لَكُمْ أَنِّي مُمِدُّكُمْ بِأَلْفٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ مُرْدِفِينَ (9) |
| [به ياد آوريد] زمانى را که پروردگار خود را به فرياد مى‌طلبيديد، پس دعاى شما را اجابت کرد که: «من شما را با هزار فرشته پياپى، يارى خواهم کرد.» (9) |
| وَمَا جَعَلَهُ اللَّهُ إِلَّا بُشْرَىٰ وَلِتَطْمَئِنَّ بِهِ قُلُوبُكُمْ ۚ وَمَا النَّصْرُ إِلَّا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (10) |
| و اين [وعده] را خداوند جز نويدى [براى شما] قرار نداد، و تا آنکه دلهاى شما بدان اطمينان يابد؛ و پيروزى جز از نزد خدا نيست، که خدا شکست ناپذير [و] حکيم است. (10) |
| إِذْ يُغَشِّيكُمُ النُّعَاسَ أَمَنَةً مِنْهُ وَيُنَزِّلُ عَلَيْكُمْ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً لِيُطَهِّرَكُمْ بِهِ وَيُذْهِبَ عَنْكُمْ رِجْزَ الشَّيْطَانِ وَلِيَرْبِطَ عَلَىٰ قُلُوبِكُمْ وَيُثَبِّتَ بِهِ الْأَقْدَامَ (11) |
| [به ياد آوريد] هنگامى را که [خدا] خواب سبک آرامش‌بخشى که از جانب او بود بر شما مسلط ساخت، و از آسمان بارانى بر شما فرو ريزانيد تا شما را با آن پاک گرداند، و وسوسه شيطان را از شما بزدايد و دلهايتان را محکم سازد و گامهايتان را بدان استوار دارد. (11) |
| إِذْ يُوحِي رَبُّكَ إِلَى الْمَلَائِكَةِ أَنِّي مَعَكُمْ فَثَبِّتُوا الَّذِينَ آمَنُوا ۚ سَأُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ فَاضْرِبُوا فَوْقَ الْأَعْنَاقِ وَاضْرِبُوا مِنْهُمْ كُلَّ بَنَانٍ (12) |
| هنگامى که پروردگارت به فرشتگان وحى مى‌کرد که من با شما هستم، پس کسانى را که ايمان آورده‌اند ثابت‌قدم بداريد. به زودى در دل کافران وحشت خواهم افکند. پس، فراز گردنها را بزنيد، و همه سرانگشتانشان را قلم کنيد. (12) |
| ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ ۚ وَمَنْ يُشَاقِقِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ (13) |
| اين [کيفر] بدان سبب است که آنان با خدا و پيامبر او به مخالفت برخاستند، و هر کس با خدا و پيامبر او به مخالفت برخيزد قطعاً خدا سخت‌کيفر است. (13) |
| ذَٰلِكُمْ فَذُوقُوهُ وَأَنَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابَ النَّارِ (14) |
| اين [عذاب دنيا] را بچشيد، و [بدانيد که] براى کافران عذاب آتش خواهد بود. (14) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا زَحْفًا فَلَا تُوَلُّوهُمُ الْأَدْبَارَ (15) |
| اى کسانى که ايمان آورده‌ايد، هر گاه [در ميدان نبرد] به کافران برخورد کرديد که [به سوى شما] روى مى‌آورند، به آنان پشت مکنيد. (15) |
| وَمَنْ يُوَلِّهِمْ يَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ إِلَّا مُتَحَرِّفًا لِقِتَالٍ أَوْ مُتَحَيِّزًا إِلَىٰ فِئَةٍ فَقَدْ بَاءَ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ وَمَأْوَاهُ جَهَنَّمُ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ (16) |
| و هر که در آن هنگام به آنان پشت کند -مگر آنکه [هدفش] کناره‌گيرى براى نبردى [مجدد] يا پيوستن به جمعى [ديگر از همرزمانش] باشد- قطعاً به خشم خدا گرفتار خواهد شد، و جايگاهش دوزخ است، و چه بد سرانجامى است. (16) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |