سوره 8 | سوره مبارکه الانفال | صفحه 179 |
|
فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ ۚ وَمَا رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ رَمَىٰ ۚ وَلِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنِينَ مِنْهُ بَلَاءً حَسَنًا ۚ إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (17) |
و شما آنان را نکشتيد، بلکه خدا آنان را کُشت. و چون [ريگ به سوى آنان] افکندى، تو نيفکندى، بلکه خدا افکند. [آرى، خدا چنين کرد تا کافران را مغلوب کند] و بدين وسيله مؤمنان را به آزمايشى نيکو، بيازمايد. قطعاً خدا شنواى داناست. (17) |
ذَٰلِكُمْ وَأَنَّ اللَّهَ مُوهِنُ كَيْدِ الْكَافِرِينَ (18) |
[ماجرا] اين بود، و [بدانيد که] خدا نيرنگ کافران را سست مىگرداند. (18) |
إِنْ تَسْتَفْتِحُوا فَقَدْ جَاءَكُمُ الْفَتْحُ ۖ وَإِنْ تَنْتَهُوا فَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ ۖ وَإِنْ تَعُودُوا نَعُدْ وَلَنْ تُغْنِيَ عَنْكُمْ فِئَتُكُمْ شَيْئًا وَلَوْ كَثُرَتْ وَأَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ (19) |
[اى مشرکان] اگر شما پيروزى [حق] را مىطلبيد، اينک پيروزى به سراغ شما آمد [و اسلام پيروز شد]؛ و اگر [از دشمنى] بازايستيد، آن براى شما بهتر است؛ و اگر [به جنگ] برگرديد ما هم بر مىگرديم، و [بدانيد] که گروه شما هر چند زياد باشد، هرگز از شما چيزى را دفع نتوانند کرد و خداست که با مؤمنان است. (19) |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنْتُمْ تَسْمَعُونَ (20) |
اى کسانى که ايمان آوردهايد، خدا و فرستاده او را فرمان بريد و از او روى برنتابيد در حالى که [سخنان او را] مىشنويد. (20) |
وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ قَالُوا سَمِعْنَا وَهُمْ لَا يَسْمَعُونَ (21) |
و مانند کسانى مباشيد که گفتند: «شنيديم» در حالى که نمىشنيدند. (21) |
۞ إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِنْدَ اللَّهِ الصُّمُّ الْبُكْمُ الَّذِينَ لَا يَعْقِلُونَ (22) |
قطعاً بدترين جنبندگان نزد خدا کران و لالانىاند که نمىانديشند. (22) |
وَلَوْ عَلِمَ اللَّهُ فِيهِمْ خَيْرًا لَأَسْمَعَهُمْ ۖ وَلَوْ أَسْمَعَهُمْ لَتَوَلَّوْا وَهُمْ مُعْرِضُونَ (23) |
و اگر خدا در آنان خيرى مىيافت قطعاً شنوايشان مىساخت، و اگر آنان را شنوا مىکرد، حتماً باز به حال اعراض، روى برمىتافتند. (23) |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ ۖ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (24) |
اى کسانى که ايمان آوردهايد، چون خدا و پيامبر، شما را به چيزى فرا خواندند که به شما حيات مىبخشد، آنان را اجابت کنيد، و بدانيد که خدا ميان آدمى و دلش حايل مىگردد، و هم در نزد او محشور خواهيد شد. (24) |
وَاتَّقُوا فِتْنَةً لَا تُصِيبَنَّ الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْكُمْ خَاصَّةً ۖ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ (25) |
و از فتنهاى که تنها به ستمکاران شما نمىرسد بترسيد و بدانيد که خدا سختکيفر است. (25) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |