سوره 8 | سوره مبارکه الانفال | صفحه 181 |
|
وَمَا لَهُمْ أَلَّا يُعَذِّبَهُمُ اللَّهُ وَهُمْ يَصُدُّونَ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَمَا كَانُوا أَوْلِيَاءَهُ ۚ إِنْ أَوْلِيَاؤُهُ إِلَّا الْمُتَّقُونَ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (34) |
چرا خدا [در آخرت] عذابشان نکند، با اينکه آنان [مردم را] از [زيارت] مسجدالحرام باز مىدارند در حالى که ايشان سرپرست آن نباشند. چرا که سرپرست آن جز پرهيزگاران نيستند، ولى بيشترشان نمىدانند. (34) |
وَمَا كَانَ صَلَاتُهُمْ عِنْدَ الْبَيْتِ إِلَّا مُكَاءً وَتَصْدِيَةً ۚ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ (35) |
و نمازشان در خانه [خدا] جز سوت کشيدن و کف زدن نبود. پس به سزاى آنکه کفر مىورزيديد، اين عذاب را بچشيد! (35) |
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ لِيَصُدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ ۚ فَسَيُنْفِقُونَهَا ثُمَّ تَكُونُ عَلَيْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ يُغْلَبُونَ ۗ وَالَّذِينَ كَفَرُوا إِلَىٰ جَهَنَّمَ يُحْشَرُونَ (36) |
بىگمان، کسانى که کفر ورزيدند، اموال خود را خرج مىکنند تا [مردم را] از راه خدا بازدارند. پس به زودى [همه] آن را خرج مىکنند، و آنگاه حسرتى بر آنان خواهد گشت؛ سپس مغلوب مىشوند. و کسانى که کفر ورزيدند، به سوى دوزخ گردآورده خواهند شد. (36) |
لِيَمِيزَ اللَّهُ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ وَيَجْعَلَ الْخَبِيثَ بَعْضَهُ عَلَىٰ بَعْضٍ فَيَرْكُمَهُ جَمِيعًا فَيَجْعَلَهُ فِي جَهَنَّمَ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (37) |
تا خدا، ناپاک را از پاک جدا کند، و ناپاکها را روى يکديگر نهد و همه را متراکم کند؛ آنگاه در جهنم قرار دهد. اينان همان زيانکارانند. (37) |
قُلْ لِلَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ يَنْتَهُوا يُغْفَرْ لَهُمْ مَا قَدْ سَلَفَ وَإِنْ يَعُودُوا فَقَدْ مَضَتْ سُنَّتُ الْأَوَّلِينَ (38) |
به کسانى که کفر ورزيدهاند، بگو: «اگر بازايستند، آنچه گذشته است برايشان آمرزيده مىشود؛ و اگر بازگردند، به يقين، سنت [خدا در مورد] پيشينيان گذشت.» (38) |
وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّىٰ لَا تَكُونَ فِتْنَةٌ وَيَكُونَ الدِّينُ كُلُّهُ لِلَّهِ ۚ فَإِنِ انْتَهَوْا فَإِنَّ اللَّهَ بِمَا يَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (39) |
و با آنان بجنگيد تا فتنهاى بر جاى نماند و دين يکسره از آنِ خدا گردد. پس اگر [از کفر] بازايستند قطعاً خدا به آنچه انجام مىدهند بيناست. (39) |
وَإِنْ تَوَلَّوْا فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَوْلَاكُمْ ۚ نِعْمَ الْمَوْلَىٰ وَنِعْمَ النَّصِيرُ (40) |
و اگر روى برتافتند، پس بدانيد که خدا سرور شماست. چه نيکو سرور و چه نيکو ياورى است. (40) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |