| سوره 10 | سوره مبارکه يونس | صفحه 221 |
|
| وَإِنْ يَمْسَسْكَ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلَا كَاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ ۖ وَإِنْ يُرِدْكَ بِخَيْرٍ فَلَا رَادَّ لِفَضْلِهِ ۚ يُصِيبُ بِهِ مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۚ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (107) |
| و اگر خدا به تو زيانى برساند، آن را برطرف‌کننده‌اى جز او نيست، و اگر براى تو خيرى بخواهد، بخشش او را ردکننده‌اى نيست. آن را به هر کس از بندگانش که بخواهد مى‌رساند، و او آمرزنده مهربان است. (107) |
| قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكُمْ ۖ فَمَنِ اهْتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا ۖ وَمَا أَنَا عَلَيْكُمْ بِوَكِيلٍ (108) |
| بگو: «اى مردم، حق از جانب پروردگارتان براى شما آمده است. پس هر که هدايت يابد به سود خويش هدايت مى‌يابد، و هر که گمراه گردد به زيان خود گمراه مى‌شود، و من بر شما نگهبان نيستم.» (108) |
| وَاتَّبِعْ مَا يُوحَىٰ إِلَيْكَ وَاصْبِرْ حَتَّىٰ يَحْكُمَ اللَّهُ ۚ وَهُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ (109) |
| و از آنچه بر تو وحى مى‌شود پيروى کن و شکيبا باش تا خدا [ميان تو و آنان] داورى کند، و او بهترين داوران است. (109) |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| الر ۚ كِتَابٌ أُحْكِمَتْ آيَاتُهُ ثُمَّ فُصِّلَتْ مِنْ لَدُنْ حَكِيمٍ خَبِيرٍ (1) |
| الف، لام، راء. کتابى است که آيات آن استحکام يافته، سپس از جانب حکيمى آگاه، به روشنى بيان شده است: (1) |
| أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ ۚ إِنَّنِي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ وَبَشِيرٌ (2) |
| که جز خدا را نپرستيد. به راستى من از جانب او براى شما هشداردهنده و بشارتگرم، (2) |
| وَأَنِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُمَتِّعْكُمْ مَتَاعًا حَسَنًا إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى وَيُؤْتِ كُلَّ ذِي فَضْلٍ فَضْلَهُ ۖ وَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ كَبِيرٍ (3) |
| و اينکه از پروردگارتان آمرزش بخواهيد، سپس به درگاه او توبه کنيد، [تا اينکه] شما را با بهره‌مندى نيکويى تا زمانى معيّن بهره‌مند سازد، و به هر شايسته نعمتى از کَرَم خود عطا کند، و اگر رويگردان شويد من از عذاب روزى بزرگ بر شما بيمناکم. (3) |
| إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (4) |
| بازگشت شما به سوى خداست، و او بر هر چيزى تواناست. (4) |
| أَلَا إِنَّهُمْ يَثْنُونَ صُدُورَهُمْ لِيَسْتَخْفُوا مِنْهُ ۚ أَلَا حِينَ يَسْتَغْشُونَ ثِيَابَهُمْ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ ۚ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (5) |
| آگاه باشيد که آنان دل مى‌گردانند [و مى‌کوشند] تا [راز خود را] از او نهفته دارند. آگاه باشيد آنگاه که آنان جامه‌هايشان را بر سر مى‌کشند [خدا] آنچه را نهفته و آنچه را آشکار مى‌دارند، مى‌داند، زيرا او به اسرار سينه‌ها داناست. (5) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |