| سوره 16 | سوره مبارکه النحل | صفحه 276 |
|
| وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ بُيُوتِكُمْ سَكَنًا وَجَعَلَ لَكُمْ مِنْ جُلُودِ الْأَنْعَامِ بُيُوتًا تَسْتَخِفُّونَهَا يَوْمَ ظَعْنِكُمْ وَيَوْمَ إِقَامَتِكُمْ ۙ وَمِنْ أَصْوَافِهَا وَأَوْبَارِهَا وَأَشْعَارِهَا أَثَاثًا وَمَتَاعًا إِلَىٰ حِينٍ (80) |
| و خدا براى شما خانه‌هايتان را مايه آرامش قرار داد، و از پوست دامها براى شما خانه‌هايى نهاد که آن[ها] را در روز جابجا شدنتان و هنگام ماندنتان سبک مى‌يابيد، و از پشمها و کُرکها و موهاى آنها وسايل زندگى که تا چندى مورد استفاده است [قرار داد]. (80) |
| وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمْ مِمَّا خَلَقَ ظِلَالًا وَجَعَلَ لَكُمْ مِنَ الْجِبَالِ أَكْنَانًا وَجَعَلَ لَكُمْ سَرَابِيلَ تَقِيكُمُ الْحَرَّ وَسَرَابِيلَ تَقِيكُمْ بَأْسَكُمْ ۚ كَذَٰلِكَ يُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْلِمُونَ (81) |
| و خدا از آنچه آفريده، به سود شما سايه‌هايى فراهم آورده و از کوهها براى شما پناهگاه‌هايى قرار داده و براى شما تن‌پوشهايى مقرّر کرده که شما را از گرما [و سرما] حفظ مى‌کند، و تن‌پوشها [=زره‌ها]يى که شما را در جنگتان حمايت مى‌نمايد. اين گونه وى نعمتش را بر شما تمام مى‌گرداند، اميد که شما [به فرمانش] گردن نهيد. (81) |
| فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلَاغُ الْمُبِينُ (82) |
| پس اگر رويگردان شوند، بر تو فقط ابلاغ آشکار است. (82) |
| يَعْرِفُونَ نِعْمَتَ اللَّهِ ثُمَّ يُنْكِرُونَهَا وَأَكْثَرُهُمُ الْكَافِرُونَ (83) |
| نعمت خدا را مى‌شناسند، اما باز هم منکر آن مى‌شوند و بيشترشان کافرند. (83) |
| وَيَوْمَ نَبْعَثُ مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا ثُمَّ لَا يُؤْذَنُ لِلَّذِينَ كَفَرُوا وَلَا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ (84) |
| و [ياد کن] روزى را که از هر امّتى گواهى برمى‌انگيزيم، سپس به کسانى که کافر شده‌اند رخصت داده نمى‌شود و آنان مورد بخشش قرار نخواهند گرفت. (84) |
| وَإِذَا رَأَى الَّذِينَ ظَلَمُوا الْعَذَابَ فَلَا يُخَفَّفُ عَنْهُمْ وَلَا هُمْ يُنْظَرُونَ (85) |
| و چون کسانى که ستم کرده‌اند عذاب را ببينند [شکنجه] آنان کاسته نمى‌گردد و مهلت نمى‌يابند. (85) |
| وَإِذَا رَأَى الَّذِينَ أَشْرَكُوا شُرَكَاءَهُمْ قَالُوا رَبَّنَا هَٰؤُلَاءِ شُرَكَاؤُنَا الَّذِينَ كُنَّا نَدْعُو مِنْ دُونِكَ ۖ فَأَلْقَوْا إِلَيْهِمُ الْقَوْلَ إِنَّكُمْ لَكَاذِبُونَ (86) |
| و چون کسانى که شرک ورزيدند، شريکان خود را ببينند مى‌گويند: «پروردگارا، اينها بودند آن شريکانى که ما به جاى تو مى‌خوانديم». و[لى شريکان] قول آنان را رد مى‌کنند که: «شما جدا دروغگويانيد.» (86) |
| وَأَلْقَوْا إِلَى اللَّهِ يَوْمَئِذٍ السَّلَمَ ۖ وَضَلَّ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ (87) |
| و آن روز در برابر خدا از در تسليم درآيند و آنچه را که برمى‌بافتند بر باد مى‌رود. (87) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |