| سوره 17 | سوره مبارکه الاسراء | صفحه 282 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَىٰ بِعَبْدِهِ لَيْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى الَّذِي بَارَكْنَا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آيَاتِنَا ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ (1) |
| منزّه است آن [خدايى] که بنده‌اش را شبانگاهى از مسجد الحرام به سوى مسجد الاقصى -که پيرامون آن را برکت داده‌ايم- سير داد، تا از نشانه‌هاى خود به او بنمايانيم، که او همان شنواى بيناست. (1) |
| وَآتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِبَنِي إِسْرَائِيلَ أَلَّا تَتَّخِذُوا مِنْ دُونِي وَكِيلًا (2) |
| و کتاب آسمانى را به موسى داديم و آن را براى فرزندان اسرائيل رهنمودى گردانيديم که: زنهار، غير از من کارسازى مگيريد، (2) |
| ذُرِّيَّةَ مَنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَبْدًا شَكُورًا (3) |
| [اى] فرزندان کسانى که [آنان را در کِشتى] با نوح برداشتيم. راستى که او بنده‌اى سپاسگزار بود. (3) |
| وَقَضَيْنَا إِلَىٰ بَنِي إِسْرَائِيلَ فِي الْكِتَابِ لَتُفْسِدُنَّ فِي الْأَرْضِ مَرَّتَيْنِ وَلَتَعْلُنَّ عُلُوًّا كَبِيرًا (4) |
| و در کتاب آسمانى[شان] به فرزندان اسرائيل خبر داديم که: «قطعاً دو بار در زمين فساد خواهيد کرد، و قطعاً به سرکشىِ بسيار بزرگى برخواهيد خاست. » (4) |
| فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ أُولَاهُمَا بَعَثْنَا عَلَيْكُمْ عِبَادًا لَنَا أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ فَجَاسُوا خِلَالَ الدِّيَارِ ۚ وَكَانَ وَعْدًا مَفْعُولًا (5) |
| پس آنگاه که وعده [تحقّق] نخستين آن دو فرا رسد، بندگانى از خود را که سخت نيرومندند بر شما مى‌گماريم، تا ميان خانه‌ها[يتان براى قتل و غارت شما] به جستجو درآيند، و اين تهديد تحقّق‌يافتنى است. (5) |
| ثُمَّ رَدَدْنَا لَكُمُ الْكَرَّةَ عَلَيْهِمْ وَأَمْدَدْنَاكُمْ بِأَمْوَالٍ وَبَنِينَ وَجَعَلْنَاكُمْ أَكْثَرَ نَفِيرًا (6) |
| پس [از چندى] دوباره شما را بر آنان چيره مى‌کنيم و شما را با اموال و پسران يارى مى‌دهيم و [تعداد] نفرات شما را بيشتر مى‌گردانيم. (6) |
| إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِكُمْ ۖ وَإِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا ۚ فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ لِيَسُوءُوا وُجُوهَكُمْ وَلِيَدْخُلُوا الْمَسْجِدَ كَمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَلِيُتَبِّرُوا مَا عَلَوْا تَتْبِيرًا (7) |
| اگر نيکى کنيد، به خود نيکى کرده‌ايد، و اگر بدى کنيد، به خود [بد نموده‌ايد]. و چون تهديد آخر فرا رسد [بيايند] تا شما را اندوهگين کنند و در معبد[تان] چنانکه بار اول داخل شدند [به زور] درآيند و بر هر چه دست يافتند يکسره [آن را] نابود کنند. (7) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |