| سوره 28 | سوره مبارکه القصص | صفحه 395 |
|
| قَالَ إِنَّمَا أُوتِيتُهُ عَلَىٰ عِلْمٍ عِنْدِي ۚ أَوَلَمْ يَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ قَدْ أَهْلَكَ مِنْ قَبْلِهِ مِنَ الْقُرُونِ مَنْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُ قُوَّةً وَأَكْثَرُ جَمْعًا ۚ وَلَا يُسْأَلُ عَنْ ذُنُوبِهِمُ الْمُجْرِمُونَ (78) |
| [قارون] گفت: «من اينها را در نتيجه دانش خود يافته‌ام.» آيا وى ندانست که خدا نسلهايى را پيش از او نابود کرد که از او نيرومندتر و مال‌اندوزتر بودند؟ و[لى اين گونه] مجرمان را [نيازى] به پرسيده شدن از گناهانشان نيست. (78) |
| فَخَرَجَ عَلَىٰ قَوْمِهِ فِي زِينَتِهِ ۖ قَالَ الَّذِينَ يُرِيدُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا يَا لَيْتَ لَنَا مِثْلَ مَا أُوتِيَ قَارُونُ إِنَّهُ لَذُو حَظٍّ عَظِيمٍ (79) |
| پس [قارون] با کوکبه خود بر قومش نمايان شد؛ کسانى که خواستار زندگى دنيا بودند گفتند: «اى کاش مثل آنچه به قارون داده شده به ما [هم] داده مى‌شد، واقعاً او بهره بزرگى [از ثروت] دارد.» (79) |
| وَقَالَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَيْلَكُمْ ثَوَابُ اللَّهِ خَيْرٌ لِمَنْ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا وَلَا يُلَقَّاهَا إِلَّا الصَّابِرُونَ (80) |
| و کسانى که دانش [واقعى] يافته بودند، گفتند: «واى بر شما! براى کسى که گرويده و کار شايسته کرده پاداش خدا بهتر است، و جز شکيبايان آن را نيابند.» (80) |
| فَخَسَفْنَا بِهِ وَبِدَارِهِ الْأَرْضَ فَمَا كَانَ لَهُ مِنْ فِئَةٍ يَنْصُرُونَهُ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَمَا كَانَ مِنَ الْمُنْتَصِرِينَ (81) |
| آنگاه [قارون] را با خانه‌اش در زمين فرو برديم، و گروهى نداشت که در برابر [عذاب] خدا او را يارى کنند و [خود نيز] نتوانست از خود دفاع کند. (81) |
| وَأَصْبَحَ الَّذِينَ تَمَنَّوْا مَكَانَهُ بِالْأَمْسِ يَقُولُونَ وَيْكَأَنَّ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَيَقْدِرُ ۖ لَوْلَا أَنْ مَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا لَخَسَفَ بِنَا ۖ وَيْكَأَنَّهُ لَا يُفْلِحُ الْكَافِرُونَ (82) |
| و همان کسانى که ديروز آرزو داشتند به جاى او باشند، صبح مى‌گفتند: «واى، مثل اينکه خدا روزى را براى هر کس از بندگانش که بخواهد گشاده يا تنگ مى‌گرداند، و اگر خدا بر ما منّت ننهاده بود، ما را [هم] به زمين فرو برده بود؛ واى، گويى که کافران رستگار نمى‌گردند.» (82) |
| تِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِي الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا ۚ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ (83) |
| آن سراى آخرت را براى کسانى قرار مى‌دهيم که در زمين خواستار برترى و فساد نيستند، و فرجام [خوش] از آنِ پرهيزگاران است. (83) |
| مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَيْرٌ مِنْهَا ۖ وَمَنْ جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلَا يُجْزَى الَّذِينَ عَمِلُوا السَّيِّئَاتِ إِلَّا مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (84) |
| هر کس نيکى به ميان آورد، براى او [پاداشى] بهتر از آن خواهد بود، و هر کس بدى به ميان آورد، کسانى که کارهاى بد کرده‌اند جز سزاى آنچه کرده‌اند نخواهند يافت. (84) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |