| سوره 29 | سوره مبارکه العنكبوت | صفحه 398 |
|
| فَأَنْجَيْنَاهُ وَأَصْحَابَ السَّفِينَةِ وَجَعَلْنَاهَا آيَةً لِلْعَالَمِينَ (15) |
| و او را با کشتى‌نشينان برهانيديم و آن [سفينه] را براى جهانيان عبرتى گردانيديم. (15) |
| وَإِبْرَاهِيمَ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاتَّقُوهُ ۖ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (16) |
| و [ياد کن] ابراهيم را چون به قوم خويش گفت: «خدا را بپرستيد و از او پروا بداريد؛ اگر بدانيد اين [کار] براى شما بهتر است.» (16) |
| إِنَّمَا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا وَتَخْلُقُونَ إِفْكًا ۚ إِنَّ الَّذِينَ تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَا يَمْلِكُونَ لَكُمْ رِزْقًا فَابْتَغُوا عِنْدَ اللَّهِ الرِّزْقَ وَاعْبُدُوهُ وَاشْكُرُوا لَهُ ۖ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (17) |
| واقعاً آنچه را که شما سواى خدا مى‌پرستيد جز بتانى [بيش] نيستند و دروغى برمى‌سازيد. در حقيقت، کسانى را که جز خدا مى‌پرستيد اختيار روزى شما را در دست ندارند. پس روزى را پيش خدا بجوييد و او را بپرستيد و وى را سپاس گوييد، که به سوى او بازگردانيده مى‌شويد. (17) |
| وَإِنْ تُكَذِّبُوا فَقَدْ كَذَّبَ أُمَمٌ مِنْ قَبْلِكُمْ ۖ وَمَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ (18) |
| و اگر تکذيب کنيد، قطعاً امّتهاى پيش از شما [هم] تکذيب کردند، و بر پيامبر [خدا] جز ابلاغ آشکار [وظيفه‌اى] نيست. (18) |
| أَوَلَمْ يَرَوْا كَيْفَ يُبْدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ۚ إِنَّ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ (19) |
| آيا نديده‌اند که خدا چگونه آفرينش را آغاز مى‌کند سپس آن را باز مى‌گرداند؟ در حقيقت، اين [کار] بر خدا آسان است. (19) |
| قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ۚ ثُمَّ اللَّهُ يُنْشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (20) |
| بگو: «در زمين بگرديد و بنگريد چگونه آفرينش را آغاز کرده است سپس [باز ] خداست که نشأه آخرت را پديد مى‌آورد؛ خداست که بر هر چيزى تواناست.» (20) |
| يُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ وَيَرْحَمُ مَنْ يَشَاءُ ۖ وَإِلَيْهِ تُقْلَبُونَ (21) |
| هر که را بخواهد عذاب و هر که را بخواهد رحمت مى‌کند و به سوى او بازگردانيده مى شويد. (21) |
| وَمَا أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاءِ ۖ وَمَا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ (22) |
| و شما نه در زمين و نه در آسمان درمانده‌کننده [او] نيستيد، و جز خدا براى شما يار و ياورى نيست. (22) |
| وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّهِ وَلِقَائِهِ أُولَٰئِكَ يَئِسُوا مِنْ رَحْمَتِي وَأُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (23) |
| و کسانى که آيات خدا و لقاى او را منکر شدند، آنانند که از رحمت من نوميدند و ايشان را عذابى پر درد خواهد بود. (23) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |