| سوره 29 | سوره مبارکه العنكبوت | صفحه 402 |
|
| ۞ وَلَا تُجَادِلُوا أَهْلَ الْكِتَابِ إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِلَّا الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ ۖ وَقُولُوا آمَنَّا بِالَّذِي أُنْزِلَ إِلَيْنَا وَأُنْزِلَ إِلَيْكُمْ وَإِلَٰهُنَا وَإِلَٰهُكُمْ وَاحِدٌ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ (46) |
| و با اهل کتاب، جز به [شيوه‌اى] که بهتر است، مجادله مکنيد -مگر [با] کسانى از آنان که ستم کرده‌اند- و بگوييد: «به آنچه به سوى ما نازل شده و [آنچه] به سوى شما نازل گرديده، ايمان آورديم؛ و خداى ما و خداى شما يکى است و ما تسليم اوييم.» (46) |
| وَكَذَٰلِكَ أَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ ۚ فَالَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يُؤْمِنُونَ بِهِ ۖ وَمِنْ هَٰؤُلَاءِ مَنْ يُؤْمِنُ بِهِ ۚ وَمَا يَجْحَدُ بِآيَاتِنَا إِلَّا الْكَافِرُونَ (47) |
| و همچنين ما قرآن را بر تو نازل کرديم. پس آنان که بديشان کتاب داده‌ايم بدان ايمان مى‌آورند، و از ميان اينان کسانى‌اند که به آن مى‌گروند، و جز کافران [کسى] آيات ما را انکار نمى‌کند. (47) |
| وَمَا كُنْتَ تَتْلُو مِنْ قَبْلِهِ مِنْ كِتَابٍ وَلَا تَخُطُّهُ بِيَمِينِكَ ۖ إِذًا لَارْتَابَ الْمُبْطِلُونَ (48) |
| و تو هيچ کتابى را پيش از اين نمى‌خواندى و با دست [راست] خود [کتابى] نمى‌نوشتى، و گر نه باطل‌انديشان قطعاً به شک مى‌افتادند. (48) |
| بَلْ هُوَ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ فِي صُدُورِ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ ۚ وَمَا يَجْحَدُ بِآيَاتِنَا إِلَّا الظَّالِمُونَ (49) |
| بلکه [قرآن] آياتى روشن در سينه‌هاى کسانى است که علم [الهى] يافته‌اند، و جز ستمگران منکر آيات ما نمى‌شوند. (49) |
| وَقَالُوا لَوْلَا أُنْزِلَ عَلَيْهِ آيَاتٌ مِنْ رَبِّهِ ۖ قُلْ إِنَّمَا الْآيَاتُ عِنْدَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُبِينٌ (50) |
| و گفتند: «چرا بر او از جانب پروردگارش نشانه‌هايى [معجزه‌آسا] نازل نشده است؟» بگو: «آن نشانه‌ها پيش خداست، و من تنها هشداردهنده‌اى آشکارم.» (50) |
| أَوَلَمْ يَكْفِهِمْ أَنَّا أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ يُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَرَحْمَةً وَذِكْرَىٰ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (51) |
| آيا براى ايشان بس نيست که اين کتاب را که بر آنان خوانده مى‌شود بر تو فرو فرستاديم؟ در حقيقت، در اين [کار] براى مردمى که ايمان دارند، رحمت و يادآورى است. (51) |
| قُلْ كَفَىٰ بِاللَّهِ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ شَهِيدًا ۖ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَالَّذِينَ آمَنُوا بِالْبَاطِلِ وَكَفَرُوا بِاللَّهِ أُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (52) |
| بگو: «کافى است خدا ميان من و شما شاهد باشد. آنچه را که در آسمانها و زمين است مى‌داند، و آنان که به باطل گرويده و خدا را انکار کرده‌اند همان زيانکارانند.» (52) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |